Art Deco evler

Art deco tasarım yönü 1920'lerde Fransa'da ortaya çıktı. geçen yüzyılda ve hızla ülke sınırlarının çok ötesinde popüler oldu. Bu tarzın tipik özelliği, renk ve doku zenginliği, beklenmedik geometrik şekiller ve zengin süslemedir. Art Deco, teknik ilerleme ile birleştirilmiş cazibe sunar, tüm tasarım çözümleri, her türlü iç yenilik için yüksek derecede alıcılıkla ayırt edilir.

İlk kez, Fransa'da geçen yüzyılın başında ve zaten 20'li ve 30'lu yıllarda Art Deco'nun moda yönü hakkında konuşmaya başladılar. hızla bir hayran ordusu kazandı. Adı Fransızca'dan "dekoratif sanat" olarak çevrilmiştir. Bu, yaşayan iç mekanın lüks, sofistike ve zengin görünmesi sayesinde çok etkileyici ve zarif bir tarz. 1930'ların sonlarında, insanların yoksulluktan ve Büyük Buhran'ın diğer sonuçlarından bıktığı bu atmosfer, insanlar için çok gerekliydi.

Bu stilistik yön, özlü ilkelliği ve iddialı lüksü, krom kaplama metal ve ahşabı, işlevselciliği ve anlamsız caz motiflerini uyumlu bir şekilde birleştirir. Bu tarzın standart örneği, o dönemin 5 yıldızlı otellerinin, saygın restoranlarının ve diğer bazı moda mekanlarının iç tasarımıydı. Ancak, bu tarz herkes için uygun fiyatlı olmaktan uzaktı, pratikte sadece varlıklı insanlar uygulayabilirdi, küçük daireleriyle sıradan Amerikalılar için bu tasarım mevcut değildi. Art Deco, aşağıdaki özelliklerle tanınır:

• özlü geometri;
• asimetri, kırık ve zikzak çizgiler;
• pahalı kaplama malzemelerinin kullanımı;
• dekoratif unsurların gösterişli ihtişamı;
• bol miktarda metal ve ayna;
• fildişi, cam mozaik, çok renkli vitray pencereler, pahalı kristal, değerli ahşaplar ve lüks sofra takımlarının kullanımı;
• vahşi hayvanların derilerinin içindeki varlığı: antilop, kaplan veya ayı;
• egzotik maskeler, davullar ve figürinler;
• yüzeylerde bol miktarda parlaklık.

Bu tür şık iç mekanlar, evde uygun yüzey dekorasyonu gerektirir. Zemin kaplamalarında genellikle değerli ağaçlardan yapılmış parke kullanılmaktadır. Siyah beyaz fayans veya doğal taş ile bitirme yaygınlaştı. Modern iç mekanlarda, muşamba veya laminattan parke levhalarının bütçe taklitlerinin kullanılmasına izin verilir.

Yüz yıl önce, tavan beyaza sıvanmış ve alçı pervazlarla süslenmiştir. Günümüzde Art Deco, PVC veya alçıpandan yapılmış çok seviyeli yapıları tercih etmekte ve sıva kalıplama, genişletilmiş polistiren veya poliüretan malzemelerden oluşturulmaktadır. Germe tavanların montajına izin verilir - bu durumda fotoğraf baskısı ile boyanmaları gerekir.

Duvarları süslemek için birçok ilginç seçenek var, çoğu zaman dekoratif sıva veya ipek duvar kağıdı ile perdelik. İkinci durumda, Asya hiyeroglifleri, Afrika süslemeleri konulu baskılara sahip malzeme, geometrik bir baskı yaygınlaştı. Bazı iç mekanlarda yüzeyler dekoratif ahşap panellerle dekore edilmiştir. Tek renkli olmalı, sağduyulu tonlarda boyanmalıdırlar.

Mobilyaya gelince, Art Deco'nun ana prensibi her şeyde maksimum titizliktir. Düz çizgiler yerine - keskin ve eski günlerde yaygın olan çiçek süslemeleri yerine - geometrik ve soyut desenler. Kare, küp, daire ve top gibi şekiller kullanılmadan hiçbir iç tasarım tamamlanmış sayılmaz. Mobilya parçalarının genellikle bu formların ana hatlarını tekrar etmesi tesadüf değildir. Mobilya cepheleri sedefli siyah lake ile kaplanmıştır, yaldızlı veya krom kaplı metal, fildişi ve hakiki deri kullanılmasına izin verilir.

Etnik motifler kesinlikle dekorda mevcuttur. Oyma tabutlar, Çin bölmeleri, doğu el yapımı halılar, Afrika figürinleri, davullar, maskeler ve ayrıca vahşi hayvan derileri yaygınlaştı. Geçen yüzyılın başındaki arkeolojik keşifler, üslubun oluşumuna yansıdı. İç mekan tasarımında Eski Mısır, Roma, Babil ve Asur sanatının unsurları bu şekilde ortaya çıktı ve Aztek ve İnka süslemeleri nadir olmaktan uzak.