Süs çalıları: çeşitleri, seçim ve bakım için ipuçları

Bir arsaya sahip bir kır evinin mutlu sahibiyseniz, sabahları uyanmanın ve verandaya çıkmanın ve çevredeki manzaraya hayran olmanın ne kadar güzel olduğunu bilirsiniz. Ancak bunun için güzel bir peyzaj tasarımı oluşturmanız gerekir.

Bu tür kişisel araziler için çeşitli süs çalıları seçilmiştir. Bu bitkiler yaprak döken ve iğne yapraklı, uzun ve kısa, meyve veren ve basitçe çiçek açan bitkilerdir - genel olarak, burada seçim kapsamlıdır. Makalemizde kriterlerinden, en popüler çeşitlerinden ve onlara bakmanın özelliklerinden bahsedeceğiz.

Bu kadar çok sayıda süs çalısı çeşidi ile, bitkinin alt türlerine bağlı olduklarından, ortak özellikleri belirlemek oldukça zordur., ancak en önemlileri:

• çalılar hemen hemen her iklim koşulunda ve her toprakta yetişebilir, ancak siteye ne ekeceğinizi belirlemek için bölgenizin özelliklerini dikkatlice incelemeniz gerekir;
• birçok süs çalısı diğer bitki türleri ile barış içinde bir arada bulunur, ancak yeni bir ağaç dikmeyi her düşündüğünüzde bu noktayı kontrol edin;
• bu tür çalıların çoğu zaman dekoratiften başka bir işlevi yoktur, bu da çekici görünümlerini korumak için bakıma ihtiyaçları olduğunu her zaman hatırlamanız gerektiği anlamına gelir.

Süs çalıları şunlardır:

• ısı seven ve dona dayanıklı;

• meyve ve çiçeklenme;

• düşük, orta ve yüksek;

• gölge seven ve güneşi seven;

• yaprak dökmeyen ve yaprak döken;

• nem seven ve kuraklığa dayanıklı.

Peyzajınız için doğru bitkileri seçerken, bu noktayı netleştirmek çok önemlidir: ikliminizde hangi sıcaklıklar hakimdir? Kışın bile sıcaklığın sıfırın altına düşmediği sıcak bir bölgede yaşıyorsanız, daha fazla seçeneğiniz vardır. Coğrafi enleminizde sıcaklık göstergeleri genellikle sıfırın altındaysa, sert bir iklimde bile güzel olabilen çalıları düşünmek mantıklıdır. Ancak, aynı çalı tüm yıl boyunca eşit derecede güzel olamaz.

Hangi çalıların sizi memnun edeceğini bulalım:

• ilkbaharda - keria, kanada irga, badem ağacı, spirea, hor çiçeği, açelya, manolya, cadı fındığı;

• yaz aylarında - kızamık, çiçek açan güller, yasemin, funda, ortanca;

• sonbaharda - Kalina Kompaktum, yarı yumuşak alıç, üvez, abelia, snowberry, Japon akçaağaç;

• kışın - kamelya (sıcak iklime sahip bölgelerde), ardıç, kutsal, porsuk.

Böylece, her mevsim için ne tür süs çalılarının uygun olduğunu öğrendik. Ve şimdi her biri hakkında daha ayrıntılı olarak öğrenelim.

• Bahçe açelya - orman gülleri cinsinden şaşırtıcı derecede güzel çiçekli bir çalı. O kadar bereketli bir şekilde çiçek açar ki, yaprakları neredeyse hiç göremezsiniz. Birçok farklı açelya türü vardır, hatta bazıları tüm yıl boyunca yapraklarını dökmezler. Tomurcukların renk aralığı da geniştir - beyaz-pembeden parlak kırmızıya, soluk sarıdan turuncuya. Mor ve mor çiçek salkımları bile var. Açelya ilkbaharda çiçek açar, çiçeklenme süresi - hilalden iki aya kadar.Bitki, doğru yeri seçmekten başlayarak ve sabit bir toprak nemi seviyesini korumakla sona ererek, bakımı çok talep ediyor.

• Cadı fındığı. Güzel ve çok sıradışı bir çiçekli bitki. Dahası, sadece çiçek salkımları dikkat çekmez - cadı fındığı, sonbaharda turuncu-sarı tonlarında parlak renkli hale gelen oval şeklinde etli büyük yapraklara sahiptir. Dıştan, cadı fındığı bir fındığı andırır, bu yüzden ona "cadı fındığı" takma adı verildi. Serin havalarda, bu ilginç bitki, yapraklarını tüplere yuvarlar. Bu çalının büyüdüğü iklim koşullarına bağlı olarak, çiçeklenme zamanı sonbaharın sonlarında veya ilkbaharın başlarında düşer ve yaklaşık 20 gün, hatta bir ay sürer.

• Irga Kanadalı. Adından da anlaşılacağı gibi, bu çok yıllık bitkinin anavatanı Kuzey Amerika'dır. Irga, ışığı seven ve kuraklığa dayanıklı, dona dayanıklı, toprak tipine göre iddiasız, bol sulamaya ihtiyaç duymayan bir ağaçtır. Kentsel kirli hava koşullarında, iyi büyür, bundan zarar görmez. Hızlı büyüyen çalıları ifade eder. Irga canadensis, kural olarak, çitler oluşturmak için veya tek bir bahçe dekorasyonu olarak ekilir. Çiçekler salkım halinde toplanır, meyveler kırmızıdır, olgunluğa ulaştıklarında hafif mavimsi bir çiçeklenme ile mora dönüşür.

• Keriya (kerria) Japoncadır. İnce akan dalları, zarif yaprakları ve parlak sarı çiçekleri, görünüşte küçük gülleri andırır. Kerria erken ilkbaharda çiçek açmaya başlar ve bu Temmuz ayına kadar devam eder. Bununla birlikte, tomurcukların çoğu solduktan sonra bile, yaz sonuna kadar üzerinde bireysel çiçekler görünecektir. Kerria yaprakları da çekici görünüyor: alternatif bir düzenlemeleri, pürüzlü kenarları var, şekilleri keskin uçlu uzun bir oval. Sonbaharda sarıya dönerler.

• Manolya. Yaprak döken ve yaprak dökmeyen birçok çeşidi (60'tan biraz fazla) vardır. Manolya bolca çiçek açar, çiçekler oldukça büyüktür, renk yelpazesi beyaz, pembe, mor ve sarı tonları içerir. Manolya kokusu bahçıvanlar arasında ünlüdür. Bu çalı ağacı, çarpıcı görünümü nedeniyle bahçelerin, parkların, ev bahçelerinin dekorasyonunda çok beğenilmektedir. Manolyalar, çeşitli iklime sahip yerlerde yetişir, ancak özellikle sıcak olduğu yerlerde kök salırlar.

• Badem. Bu türün süs çalısı, çitlerin oluşumunda büyük talep görmektedir. Bu, küresel bir şekle sahip ilginç tacı, koyu yeşil renkli olağandışı yapraklar ve ilkbaharda meydana gelen çarpıcı çiçeklenme ile açıklanmaktadır. Çiçek açan bir badem ağacı mutlaka görülmeli - pembemsi beyaz çiçekler onu bir “şapka” ile kaplayarak büyülü kokulu bir top haline getiriyor.

• Spirea. Çok çeşitli türlere sahip ilginç bir süs çalısı. Spireas, yaprakların renginde, özellikle sonbaharda, çiçek salkımına ve çiçeklerin gölgesine göre (aşağı dalları olan, piramit şeklinde, yarım küre şeklinde, liana benzeri) şekil olarak farklılık gösterir. Çiçeklenme zamanında da bir fark vardır: ilkbahar veya yaz aylarında. Bahar spireaları, kural olarak, geçen yılki sürgünlerde beyaz tomurcuklarını çözer, yazları yeni yetiştirilen dallarda yapar ve çiçekleri daha parlak bir renge sahiptir: pembeden mora. Spirea büyük bir şehirde dikkat çekici bir şekilde büyür, dona karşı dayanıklıdır, özel bakım gerektirmez.

• Hor çiçeği. Erken ilkbaharda çiçek açar. Çok bol çiçek açar. Çiçek salkımları çanlara benzer, parlak sarı bir renge sahiptir. Forsythia termofilik bir bitkidir ve bu nedenle her iklimde kök salamaz.Bununla birlikte, seçim durmuyor ve şimdi piyasada Rus gerçeklerine daha uyarlanmış çeşitleri görebilirsiniz. Forsythia, dikimlerinden çitlerin oluşturulduğu bir bitki olarak büyük talep görmektedir.

Yaz, arka bahçenizi süslemek için en kapsamlı süs çalıları seçiminin zamanıdır. Bununla birlikte, vurgulamak istediğimiz birkaç çeşit var.

• Kızamık. Muhtemelen herkes çocuklukta aynı adı taşıyan tatlılarla nasıl ziyafet çektiklerini hatırlar. Bir yazlığınız veya kır eviniz varsa, gerçek kızamık meyveleri yeme fırsatınız olacak - lezzetli ve sağlıklı. Ve ağacın kendisi sizi kayıtsız bırakmayacak. Kızamık, dökülen yapraklardan tüm yıl boyunca yeşil kalanlara kadar birçok çeşidi bulunan dikenli bir çalıdır. Yaprakların kenarları tırtıklı, çiçekler yaz başında ortaya çıkıyor, sarı ve turuncu tonlarında boyanmış. Eylül ayının sonunda ağaç meyve vermeye başlar. Meyveler uzar, kırmızı renktedir ve parlak tatlı ve ekşi bir tada sahiptir.

• Heather. Amatör bir bahçıvanın dikkatine layık başka bir çalı. Çok uzun ömürlü - 50 yıla kadar çok yıllık bir bitkidir. Bitki iddiasız, doğal koşullarda, genellikle orman yangınlarının olduğu yerlerde turba bataklıklarına, çam ormanlarına "yerleşir". Heather herdem yeşil bir bitkidir. Yaprakları bir trihedron şeklindedir ve açık yeşilden malakit'e kadar çeşitli tonlarda "oynar". Bu çalının çiçekleri, her biri 30 tomurcuğa sahip olabilen çiçek salkımlarında toplanır. Renk beyaz, sarımsı, pembe, leylak veya mordur. Heather, arıların, yaban arılarının, yaban arılarının ve diğer tatlı nektar severlerin neşeyle akın ettiği mükemmel bir bal bitkisidir.

• Ortanca (ortanca). Bol çiçekli, şaşırtıcı derecede güzel bir süs çalısı. Peyzaj tasarımında çok talep var. Ortanca, keskin kenarlı, yumurta şeklinde büyük sulu yeşil yapraklara sahiptir. Leylak çiçekleri gibi görünen büyük kümelerde çiçek açar. Çiçeklerin beyaz-pembeden gök mavisine kadar çeşitli tonları vardır. Ortanca çiçeklenme çapı 25 santimetreye ulaşabilir. Çiçeklenme dönemi yaz ortasından eylül ayına kadardır. Çalıların dezavantajı soğuk intoleransıdır. Bu nedenle, yaşam ikliminiz ılıman değilse, ortancanızı kış için iyi örtmeyi unutmayın, aksi takdirde çalı ölebilir.

• Yasemin. Şimdi sizi şaşırtacak bir şey anlatacağız: Peyzaj tasarımı sevenler arasında yaygın olan yasemin çalısı yasemin değil! Bu bitki, çiçeklerinin yasemin ile benzerliğinden dolayı bu ismi almıştır. Söz konusu çalının adı chubushnik - genel olarak "bahçe yasemini". Çekici görünümü ve ilkbaharda başlayan muhteşem çiçeklenmesi ile çok popülerdir. Chubushnik salkımları rasemozdur, çiçekler beyaz veya soluk krem ​​\u200b\u200bgölgesine sahiptir. Eh, kehribarları bahçenin çok ötesine taşınır. "Bahçe yasemini" yaprakları uzun, yumurta şeklinde veya geniştir. Renkleri sulu yeşildir. Sonbaharda, yapraklar düşer.

• Sonsuza kadar güller hakkında konuşabilirsin. Bu, çiçeklere kayıtsız olanları bile hayran bırakan bitkilerden biridir. Size biraz rugosa rugosa gülü gibi bir bahçe çeşidinden bahsetmek istiyoruz. Bu süs çalısı 2 metre yüksekliğe kadar büyüyebilir. Tek dikimin yanı sıra çit oluşturmak için harika.Tüm güller gibi, rugose rugosa'nın da dikenleri vardır. Yapraklar oval, kenarları pürüzlüdür. Bir taraf parlak, diğeri mat, grimsi bir "kabartma". Çiçekler hem boyut hem de renk bakımından çok çeşitlidir. Rugosa gülü, toprağa birkaç metre nüfuz edebilen ve bitkinin çevresinde geniş bir alanı kaplayabilen güçlü bir köksapa sahiptir.

Çoğu bitki için sonbahar, yaprakların düştüğü ve aktif büyümenin durduğu bir zamandır. Bununla birlikte, sonbaharın gelişiyle sadece daha güzel hale gelen ve manzaranın harika bir aksanı olarak hizmet eden bitkiler var. Onlar hakkında daha ayrıntılı konuşalım.

• Abelia. Yaz boyunca sonbahar ortasına kadar uzun süre ve bolca çiçek açar. Çeşitleri arasında dökmeyen vardır. Abelia'nın yaprakları keskin uçlu, oval, koyu yeşil bir tondadır. Çiçekler - zengin aromalı, tüp şeklinde, dalların uçlarında birkaç grup halinde büyüyen beyaz veya pembe.

• Kar çileği. Kurt üzümü olarak da bilinir. Bu çalı apartmanların ön bahçelerinde ve parklarda çok yaygındır. Ayrıca banliyö bölgelerinde ekilir. Snowberry'nin yaprakları yumurta şeklindedir, her iki tarafta farklı renkler vardır: ön tarafta yeşildir ve “içte” - dumanlı gibi sarımsı. İlkbaharın sonunda, "kurt üzümü" çiçek açmaya başlar ve Eylül ayına kadar salkımlarda toplanan küçük pembemsi çiçeklerle dolu kalır. Sonbaharda, çalı beyaz meyvelerle kaplıdır. Yenmezler ve hatta zehirlidirler. Ancak meyveler güzel görünüyor, bu arada, tüm sonbahar-kış döneminde çalılarda kalabilirler. Yoğun bir şekilde dikilmiş kar tanesi çalıları, çarpıcı çitler oluşturur. Ayrıca diğer süs çalıları ile birlikte harika görünüyorlar.

• Alıç yarı yumuşaktır. Kışa dayanıklı yaprak döken bitki. İlkbaharın sonlarında çiçek açmaya başlar. Alıç çiçekleri küçük, beyaz-pembe, 2-2,5 santimetre çapındadır. Yumurta şeklinde yapraklar, sivri, pürüzlü. Sonbaharın başlarında, çalı meyvelerle kaplıdır. Armut şeklindedirler ve 2 santimetreye kadar büyürler. Renkleri turuncu gölgeli kırmızıdır, yüzeyde küçük noktalar vardır. Meyveler tatlı ve ekşi, lezzetli ve sağlıklı, nişastalıdır. Alıç dona karşı dayanıklıdır, habitatına karşı iddiasızdır, kentsel koşullarda iyi hayatta kalır. Alıç tarlaları, çitler oluşturmak için kullanılır, diğer çalılarla birleştirilir ve manzarayı süslemek için tek tek dikilir.

• Kalina Compactum. Adından da anlaşılacağı gibi, mütevazı bir boyuta sahiptir - yaklaşık bir buçuk metre yüksekliğinde ve yaklaşık iki çapında. Mayıs sonunda çiçek açmaya başlar, çiçekleri beyaz-krem rengindedir. Bu dönem yaklaşık 2-3 hafta sürer. Sonbahara daha yakın, ağaç kırmızı çilek demetleriyle kaplıdır. Aslında kartopu Compactum bahçıvanlar ve peyzaj tasarımcıları tarafından sevilen çok zarif görünüyor. Bakımda iddiasız, "yaşamak" için özel koşullar gerektirmiyor. Düşük sıcaklıklara dayanıklıdır. Bu arada, bir başka avantajı da, meyvelerin bütün kış dallara asılması ve çeşitli kuşları bahçenize çekmesidir. Ve onlar bayram edecek ve siz de onların cıvıltılarının tadını çıkaracaksınız.

• Akçaağaç Japonca. Bu gerçekten bir "sonbahar" ağacı! Alışılmadık bir şekle sahip parlak kırmızı yapraklarına hayran olmamak mümkün değil. Kırmızı Japon akçaağacının 3 çeşidi vardır: yelpaze şeklinde, avuç içi şeklinde ve Japon. Gölge ve bitki örtüsünün yanı sıra boyut olarak da farklılık gösterirler. Fanny olan en küçüğüdür. Akçaağaçlar da çiçek açar. Çiçekleri küçüktür, renkleri parlak kırmızıdan yeşil-sarıya kadardır. Gelecekte çiçekler, rüzgarla farklı yönlere taşınan kanatlı tohumlara dönüşür ve onlardan genç ağaçlar büyür.

• Rowan. Sararmış sonbahar yapraklarının aksine, özellikle zarif görünen parlak meyveleri olan başka bir çalı.Peyzaj tasarımcıları genellikle bu ağacı bahçede zıt bir "nokta" olarak kullanırlar. Rowan'ın büyümesi çok kolaydır: iddiasız, havanın kaprislerine karşı dayanıklıdır. Estetiğe ek olarak pratik faydalar da sağlar - meyveleri lezzetli ve sağlıklıdır. Kendiniz yemeyin - kuşlar, soğuk kış aylarında bu besleyici incelik için sizin sayenizde yer.

Kışın her çalının bahçenizi dekore edemeyeceğini tahmin etmek kolaydır. Çoğu yeşillik olmadan "çıplak" durur ve çevredeki manzara kadar gri görünür (tabii ki sıcak bölgelerde yaşamıyorsanız). Ancak kışın en güzel hale gelen birkaç tür süs çalısı vardır. Onlar hakkında konuşalım.

• Kamelya. Kökleri tabanından dallanan çok yıllık bitki. Herdem yeşil. Yapraklar yumurta şeklindedir, ucu sivridir. Yaprakların rengi, ortasında etli bir damar bulunan koyu yeşildir. Kamelya kış başında çiçek açmaya başlar ve ilkbaharda biter. Çiçekleri oldukça büyüktür (12 cm'ye kadar), yaprakları çok katmanlı olarak düzenlenmiştir. Onların aroması yok. Renk aralığı beyaz-pembe, sarı, kırmızı, alacalı çiçeklere sıklıkla rastlanır.

• Çobanpüskülü. Parlak yeşil yaprakları ve kırmızı meyveleri olan yaprak dökmeyen bir çalı - Noel çelenkine çok benzer. Kışın bahçenin bir "dekoratörü" olmasına rağmen, küçük bir uyarı ile: kış soğuk olmamalıdır, çünkü donlar kutsal için ölümcüldür. Bölgenizdeki iklim sertse, ancak bu bitkiyi sitenizde yetiştirmek istiyorsanız, kış aylarında onu örtmeye hazırlanın. Holly sadece bir bahçe dekoru değil, aynı zamanda tıbbi amaçlar için de kullanılıyor.

• Porsuk meyvesi. İğne yapraklı çalı. Gölgeye dayanıklı, nemi sever. Çok yavaş büyür. Zehirli bir bitkidir, sadece meyveleri güvenlidir, ancak insanların onları yememesi daha iyidir. Porsuk tarlalarından, saç kesimi sadece bu bitki için iyi olduğundan, heykellerin yanı sıra şık çitler de elde edilir. Porsuk ağacının kökleri toprak yüzeyine çok yakındır, bu nedenle olgun çalılar bile yeniden dikilebilir. Bitki yaşlandıkça dona karşı daha dirençli olur. Genç yaşta, kış barınağına ihtiyacı var.

• Kuşburnu dekoratiftir. Yere sarkan yay şeklinde dalları olan büyük bir çalı. Sert keskin dikenleri vardır. Kuşburnunun birçok çeşidi vardır, aralarında liana benzeri olanlar bile vardır, büyüyen, ağaçlara veya lianas dallı avlu binalarına yapışır. Bolca ve parlak bir şekilde çiçek açan yarım küre şeklindeki çalılar çok sevilir.

• Ardıç. Düzleştirilmiş bir çalıya benzeyen alışılmadık ilginç bir bitki. Dezenfektan etkisi ile bilinir. Peyzaj tasarımında bağımsız bir birim olarak veya örneğin dikimlerle yapay bir slayt oluştururken bir kompozisyonun parçası olarak kullanılır. Genellikle arazilere ekilen Kazak ardıç, mavimsi bir renk tonu ile zümrüt yeşili bir renge sahiptir. İğneler yaprak gibi görünse de bitki iğne yapraklıdır.

Ilıman iklime ve kısa kışlara sahip bölgeler için süs çalısı seçimi sorun değildir. Gerçekten de, termofilik bitkilerin seçimi oldukça geniştir. Fakat daha ağır koşullarda, örneğin Urallarda, Sibirya'da yaşayanlar ne yapmalı? Sonuçta, kişisel arsanın göze hoş gelmesini istiyorum! Anlayalım.

Yani Ural. Dağların, vadilerin, soğuk nehirlerin ve karanlık ormanların ülkesi. Buradaki iklim sert ve acımasız. Özellikleri:

• hava sıcaklığı yılın çoğu için sıfırın altında;
• rüzgarlı soğuk rüzgarlar;
• ovalarda sisler;
• Yoğun kar yağışı.

Bu gibi durumlarda, yalnızca dona dayanıklı bitkiler hayatta kalabilir. Bu konuda kendilerine yardım edilecektir:

• güçlü kök sistemi;
• dağların rüzgaraltı tarafında binaların, yapıların yanına iniş;
• agrofiber veya diğer benzer malzemelerle kar serpiştirilmiş kışlık barınak.

Urallar bölge olarak 3 kısma ayrılabilir. Her birinin süs çalıları seçerken odaklanmanız gereken kendine has özellikleri vardır.

• Uralların kuzeyinde - Komi Cumhuriyeti, Yugra. Yukarıdakilere ek olarak, bol miktarda kaya, bataklık ve soğuk kışlar ile toprağın kıtlığı ile karakterize edilirler. Dikim için sadece dona dayanıklı bitkiler uygundur: hanımeli, ormangülü, ardıç, üvez.

• Uralların merkezi, Sverdlovsk bölgesinin bir bölgesidir. Buradaki iklim o kadar sert değil, bu nedenle tür çeşitliliği genişletilebilir. Alıç, spirea, vezikül, kartopu, derain gibi çalılar dikim için uygundur.

• Uralların güneyinde. Seçim sınırlarını genişletmek. Bununla birlikte, bir sorun da var - bitkilerinizin bolca sulandığından emin olmanız gereken kuru yaz. Yetiştirme için bir snowberry, bahçe yasemin, hor çiçeği satın alabilirsiniz.

• Sibirya'nın iklimi sertliği ile bilinir. Bu nedenle, çalıların dona karşı direnci, çiçek açıp meyve verdikleri dönemlerin yanı sıra burada da çok önemlidir. Yukarıdakilere ek olarak, Uralların kuzeyi ve merkezi için uygun, Sibirya'da budley, weigela, ortanca yetiştirebilirsiniz.

Süs çalılarının ekimi ve nakli, çeşitlerine bakılmaksızın sonbaharda yapılmalıdır. Kışın, donmuş toprak ve kök sisteminin donma tehlikesi nedeniyle bu oldukça sorunludur. Yaz aylarında, kural olarak, bahçıvanların başka endişeleri vardır. Bu arada, ilkbaharda ekim yapmak da mümkündür, ancak, fideler üzerinde tomurcuklar açmaya başlamadan önce bunu yapmak için zamanınız olması gerekir. Genel olarak sonbahar, çalı ve ağaç dikmek için mükemmeldir.

Ekim ortasına kadar bitki dikmek daha iyidir. Bu zamanda toprak hala oldukça sıcak ve esnektir. Bölgenizde soğuk hava erken gelirse, ekim yaparken kök sistemine turba, düşen yapraklar, talaş vb. Kalın bir malç tabakası serpin. Fide seçerken, görünümüne özellikle dikkat edin - kökler bütün, güçlü olmalıdır. , kurumamış, dallar ve gövde "çarpık" olmamalıdır. Genç ağaçlar kaplarda, köklerinde bir parça toprak veya çıplak kök sistemi ile satılabilir.

Kaplarda satılanlar iki çeşittir: içlerinde yetiştirilenler veya satış için ekilenler. Mümkünse, bu tür bitkilerin köklerini inceleyin. Öyle ki, sınırlı alan nedeniyle, çok topaklı hale gelirler, birbirleriyle iç içe geçerler, bir tencereye dönüşürler. Bu çok kötü, bu fidanları satın almamalısınız.

Rizomların üzerinde toprak parçası varsa bu bitkinin açık alanda yetiştirildiğini ve oradan satılık olarak kaldırıldığını gösterir. Genellikle bu yumru, güvenlik için selofan veya benzeri bir şeyle sarılır. Fide ile ilgili boyutuna dikkat edin - orantılı olmalıdırlar. Topak çok hacimli veya çok küçük olmamalıdır.

Bazen önünüzde bir çalı kazılır. O zaman onu sahaya indirmek için acele et. Yere taşırken köksapı selofan veya bez torba ile sarın. Çalı dikerken eylemlerin şemasına daha yakından bakalım.

• Önce bir koltuk hazırlayın. Yabani otları çıkarın, bir toprak parçasını temizleyin.
• Üzerine toprak koymak için seçilen "yama" nın yanına bir parça muşamba veya selofan yerleştirin.
• Şimdi bir delik kazın. Bitkinin kök sisteminin yaklaşık 2 katı ve en uzun kökten daha uzun olmalıdır. Hala kapta veya torbada olsa bile, fideyi oraya bırakarak boyutunu “deneebilirsiniz”.
• Kazılan deliğin altındaki toprağı gevşetin, kenarlarını bir çatalla delin.
• Deliğe az miktarda kompost veya turba dökün, ardından kazma sonucu oluşan toprağı doldurun. Toprağınız fazla kil içeriyorsa, biraz kum ekleyebilirsiniz.
• Dikim alanını gübreleyin.

• Fide henüz küçük ve zayıf olduğu için desteğe ihtiyacı olacaktır. Bunu yapmak için deliğin ortasına küçük bir kazık sürün.
• Kural olarak, bir ağacın çıkarıldığı derinlik seviyesinde dikilmesi gelenekseldir. Bu seviyeyi gövdesinin tabanına bakarak kolayca belirleyebilirsiniz. Geçmiş topraktan koyu bir çizgi olmalıdır. Bu tavsiyeye uymak için iniş deliğine bir çubuk yerleştirin. Bitkiyi oraya indirdiğinizde, gövde üzerindeki şeridin bu çubuktan biraz daha yüksek olduğundan emin olun (çünkü sulamadan sonra toprak çekecektir).
• Fideyi ambalajından veya kabından çıkarın. Köklerini deliğin çapına hizalayın. Köklerde bir parça toprak varsa, dövülmüş kazık yanına koyun. Dikim derinliğini ayarlamak için toprak ekleyin veya çıkarın. Fidenizin kök sistemi çıplaksa, deliğe biraz toprak dökün ve üzerine kökleri koyun.
• Şimdi deliği hazırlanan toprakla dikkatlice gömebilir, tüm boş alanları doldurarak her taraftan eşit şekilde yapabilirsiniz.

• Gömülü deliğin kenarı boyunca yaklaşık 10 santimetre yüksekliğinde bir toprak "çit" yerleştirin - sulama sırasında nemin korunmasına yardımcı olacaktır.
• İlk kez su. Bol olmalı. Nemi emdikten sonra, ağacın etrafına bir malç tabakası koyun.
• Fideyi önceden dövülmüş bir kazığa bağlayın. Yerden yaklaşık 25-30 santimetre geri adım atın. Bağ olarak tel veya diğer kaba malzemeleri kullanmayın; bunun yerine bir bez veya lastik kordon kullanın.
• Seçilen çalı türü bunu öneriyorsa, budama yapın. Tüm kuru dalları, ağaç kabuğu parçacıklarını çıkarın.

Bazen bitkinin daha uygun bir yere nakledilmesi gerekebilir. Nakil aşamaları.

• Hasarlı dalları kesin. Çalı tacı büyümeyi başardıysa, nakil sırasında zarar görmemesi için bir ip ile bağlayın.
• Kazma alanını işaretleyin - bunu yapmak için ağacı taç çapının etrafında bir kürekle daire içine alın.
• Kazmaya başlayın. Bitkiyi önce toprağın çok derinlerine inmeden bir daire şeklinde kazın. Köklerle karşılaşırsanız, onları kesin.
• Ardından, küreği köksapın altına kaydırın, çok derin kökleri kesin. Bir muşamba veya bir parça selofan alın, bir köksap ile ayrılmış bir toprak parçasının altına yerleştirin. Filmin kenarlarını namlunun etrafına bağlayın.
• Burcu, selofan sargısından tutarak delikten dışarı çekin.
• Yukarıdaki algoritmaya göre onu yeni bir yere bırakın.

İşte kişisel arsanıza yerleşen yeni bir kiracı. Elbette, şimdi en zor şeyin başladığını, yani bunun için doğru ve zamanında bakımın başladığını anlıyorsunuz. Makaleyi daha fazla okuyun ve öğrenin.

Yılda iki kez düzenlenir. İlki, çalılar aktif büyüme aşamasına girdiğinde ve bunun için enerjiye ihtiyaç duyduklarında ilkbaharda yapılmalıdır. Azot, fosfor, potasyum, kalsiyum, kükürt, manganez içeren gübreler elde edilmesine yardımcı olur. Onların yardımıyla, bitki büyüyen yapraklar, çiçekler ve daha sonra meyve vermek için “meyve suyu alır”. İkinci besleme yaz sonunda - sonbahar başında yapılır. Bitkiyi kışa hazırlamak için gereklidir.

İlk olarak, büyümelerinin ve köklenmelerinin ilk birkaç yılında sadece genç ağaçların bol sulamaya ihtiyacı olduğunu anlayın. Yetişkin çalılar çok fazla neme ihtiyaç duymazlar, bazıları için aşırı olduğunda bile zararlıdır.Sonunda sokakta pozitif sıcaklık kurulduktan sonra fideleri sulamaya başlamak gerekir. Bu genellikle Nisan ortasından Mayıs başına kadar olur. Bunu sabahları (saat 10'dan önce) ve akşamları (18'den sonra) oda sıcaklığında (+16 ila +22 arası) su kullanarak yapmanız önerilir.

Çoğu zaman, aktif büyüme döneminde (Mayıs-Haziran) ekimleri sulamak zorunda kalacaksınız. Sulama haftada bir kez bitkinin altına 5-20 litre su dökülerek yapılır (hacim çalının büyüklüğüne bağlıdır). Suyun erken buharlaşmasını önlemek için, sulamadan sonra, çalıyı örneğin turba parçaları gibi malçla kaplayabilirsiniz.

Yaz başında, süs çalıları da dahil olmak üzere birçok dikim, yapraklarda külleme hasarından muzdarip olmaya başlar. Hastalığı önlemek, tedavi etmekten her zaman daha kolaydır, bu yüzden yeşil alanlarınızı bu beladan nasıl koruyacağınızı bulalım. Önleyici tedavi, Rovral ile püskürtmeyi içerir. Haziran başında yapılır. Bunu yapmayı başarırsanız, tüm yaz boyunca küllemeyi unutacaksınız. Hastalıklı bitkiler "Narcissus B" veya "Narcissus C" formülasyonları ile tedavi edilir. Onları satışta bulamadıysanız, bakır içeren diğerlerine dikkat edin.

Külleme ek olarak, süs çalıları da diğer patojenler ve zararlı böcekler tarafından tehdit edilir. Ancak önleme, herhangi bir tedaviden çok daha iyi sonuçlar verir. Bu nedenle, kişisel bir arsaya dikmek için belirli çalı çeşitleri satın alırken, bu özel bitki türünü tehdit eden parazitlerin listesine bakın.

Süs çalılarının doğru şekilde budaması, bitkilerin ömrünü uzatabilir ve görünümlerini önemli ölçüde iyileştirebilir. Ancak bunun için nasıl ve ne zaman yapacağınızı anlamanız gerekir. Budama zamanı aşağıdaki gibidir.

• Kış ve ilkbaharda çiçek açan çalılar çiçek açtıktan sonra budanır. Ardından, Haziran ayında, üzerlerinde gelecek yıl çiçek açacak olan taze genç sürgünler belirir.
• Fideleriniz sırasıyla yaz-sonbahar mevsiminde çiçek açarsa, onları Ekim ayı sonlarında - Kasım ayı başlarında veya Mart ayında budayın.

Birkaç çeşit süs çalısı vardır.

• Taç oluşumu için. Gerekli bitki boyutunu ve şeklini korumak için üretilmiştir.
• Gençleşmek için. Genç dalların ve sürgünlerin görünümünü uyarmak için gereklidir.
• Kurtarma. Uzun süre uygun bakım görmemiş veya olumsuz hava koşullarından zarar görmüş çalılar için gereklidir.
• Tedavi için. Hastalıktan kurtulan bitkiler tarafından ihtiyaç duyulur. Yapıldığında, tüm kuru ve hastalıklı dallar kesilir, kuru çiçekler, yapraklar çıkarılır; yeni bir taç şekli oluşur.

Tabii ki, tüm süs çalıları “herkese uyan tek beden kesilemez”. Bu yeşil alanların her türü, budama yapılırken dikkat edilmesi gereken kendine has özelliklere sahiptir. Bu nedenle, asılı dalları olan bitkiler (örneğin, dişbudak, akasya) hızlı soyulmalarına karşı hassastır. Yeni dalların ortaya çıkmasını teşvik etmek için çıplak dallar çıkarılır.

Sürgünlerin homojen bir şekilde renklenmeye başladığını gördüğünüzde, alacalı yapraklı çalıların kesilmesi gerekir. Ancak o zaman tacın çok renkli rengini koruyacaklar. Yaprak dökmeyenlerin yapraklarını dökenlerden daha az sıklıkta kesilmesi gerekir. Ancak onlardan bir çit oluşturduysanız, şeklini korumak için onları kesmeniz yeterlidir. Bu çiçeklenme sonunda yapılmalıdır.

Kış soğuğu bitkiler için bir testtir. Ve yeşil alanlarına önem veren amatör bir bahçıvan, görece rahat bir şekilde bu dönemi zamanında atlatmasını sağlamalıdır.

• Daha önce de belirtildiği gibi, sonbaharda çalıları potasyum, fosfor ve kalsiyum içeren müstahzarlarla beslemek gerekir. Ve ilk donlar vurduğunda, tepeler.
• Peyzaj tasarımına yönelik çalıların çoğu, Rus gerçeklerine uyarlanmıştır ve soğuktan çok fazla acı çekmez, ancak daha termofilik olanlar da vardır. Sitede varsa, gövdelerinin etrafına saman ve kuru yapraklar serpin.
• Ayrıca üstüne bir organik malç tabakası da ekleyebilirsiniz. Ağacın kendisini çuval bezi veya yapağıdan yapılmış bir örtü ile örtmeniz önerilir - ancak hiçbir şekilde selofan değil!
• Frenk üzümü, ahududu, böğürtlen ve benzeri çalıların kurumuş sürgün ve dallardan arındırılması, etrafındaki toprağı gevşetmesi, humus ile gübrelenmesi gerekir.

• Bir çeşit sera da tasarlayabilirsiniz. Bunu yapmak için, dikimlerin etrafına mandallar sürülür, üzerlerine bir film gerilir veya karton kalkanlar sabitlenir. Soğuk hava akımlarının altlarını görmemesi ve bitkilerin donmaması için bu "duvarları" zemine tutturmanız önerilir.
• Sitenizde iğne yapraklı süs çalılarının temsilcileri büyürse, dalların kar ağırlığı altında kırılmaması için sicim ile bağlanabilirler. Bunu yapmak istemiyorsanız, kar kütlesini periyodik olarak sallayın.
• Tomurcuklu bitkiler (örneğin gülgiller) toplanmalı ve yapraklarla örtülmelidir.
• Genel olarak, kış soğuğu için kişisel bir arsa hazırlarken, kapsamlı işlemlerini gerçekleştirin: yabani otları çıkarın, toprağı gevşetin. Kaplama ve jartiyer stoklayın. Sonra ilkbaharda tüm yeşil arkadaşlarınız kış uykusundan uyanacak ve sizi tekrar memnun etmeye hazır olacak.

Süs çalı dikimleri kullanılabilir:

• çitlerin oluşumu için;

• göze çiçeklenme veya sıra dışı bir taç şekli ile zevk veren tek dikimler için;

• Peyzaj tasarımında güzel kompozisyonlar oluşturmak için.

İnternetteki yazlık evlerde, her zevke ve herhangi bir ikamet yeri için bu tür dikimlerin birçok örneği vardır. Ve ne tür bitkiler seçeceğiniz - zevkiniz ve hayal gücünüz size söyleyecektir.

Çalı seçimiyle ilgili ipuçları için aşağıdaki videoya bakın.