Bir daire nasıl düzgün bir şekilde yalıtılır?

Dairelerin ek yalıtımı genellikle panel çok katlı binalarda kullanılır. İnce bölmeler ısı kaybını önleyemez, bu da ısıtma sistemlerinde yükün artmasına, alternatif ısı kaynaklarının (ısıtıcılar, ısı tabancaları vb.) Bu da, olumsuz bir iç mekan iklimine (aşırı kuru hava) neden olur ve kullanım maliyetlerini artırır.

Bir odanın içeriden ısı yalıtımı, birçok yönden dışarıdan ısı yalıtımından daha düşüktür. Ancak, yüksek katlı bir binada bir daireyi izole etmek söz konusu olduğunda, başka seçenek yoktur.

Dairelerin içeriden ısı yalıtımı ile ısı kaybını tamamen önlemek mümkün olmayacaktır, her durumda %8-15 civarında olacaktır. Bunun nedeni, dışarıdan yalıtılmamış bir duvarın ısı biriktirmemesidir. Ayrıca, ısıtılmış odadan bir ısı yalıtım tabakası ile kesilen böyle bir duvar yüzeyi daha sert ve daha hızlı donacaktır.

Önemli bir nokta, "çiğ noktasının", yani su buharının sıvı duruma (su parçacıkları) geçişinin sınırlarının doğru hesaplanması olacaktır. İdeal olarak, "çiy noktası" yalıtımın yüzeyine getirilmelidir, ancak bu ancak dış ısı yalıtımı ile mümkündür.

Duvarların iç yüzeyinde yoğuşma birikmesini ve küf oluşumunu önlemek için, öncelikle bir buhar bariyeri tabakasının montajı olmak üzere ısı yalıtımı teknolojisine dikkatle uyulması yardımcı olacaktır.

Küçük hatalar, odadaki mikro iklimin bozulmasına ve duvarların donmasına neden olabilir, bu da durumlarını ve kaplama malzemelerinin görünümünü ve dayanıklılığını olumsuz etkiler.

Bir odayı içeriden ısıtmak, yüksek kaliteli havalandırma gerektirir. Standart bir besleme sistemi yeterli olmayacak, havanın odada hareket edeceği için bir cebri hava sirkülasyon sistemi kurmak veya bir valf sistemi ile pencere çerçeveleri kurmak gerekir.

Yalıtımın kalınlığını seçerken ve hesaplarken, duvarların malzemesi, ısı kaybı göstergeleri, odanın alanı dikkate alınmalıdır. Yalıtım elemanları arasına kiremit yalıtımı döşerken, küçük boşluklar - "soğuk köprüler" - korumak mümkündür. İkincisi, zemin ve duvarların, duvarların ve bölmelerin birleştiği yerlerde de görülür. Çalışma sürecinde bu alanlara özel dikkat gösterilmelidir, genellikle cepheyi yalıtmak mümkün değilse iç yalıtıma başvururlar.

Modern pazar, her biri karakteristik avantaj ve dezavantajlara sahip birçok yalıtım türü sunmaktadır. Bunların en popülerlerini ele alalım ve iç yalıtım için uygun olup olmadıklarını öğrenelim.

Mineral yün ısıtıcılar, ısı yalıtım malzemeleri arasında lider olarak kabul edilir. Kaotik bir şekilde düzenlenmiş en ince liflerdir. Isı yalıtımı, lifler arasında büyük hacimlerde biriken hava kabarcıkları ile mümkün olmaktadır.

Birkaç çeşit mineral yünü olduğu hemen belirtilmelidir.

• Kullanımdan cüruf Düşük ısı yalıtım özelliklerinden dolayı atılmalıdır.
• Cam yünü toksik bileşikler yaydığı için iç mekan kullanımı için önerilmez.
• Bir tek bazalt veya taş yünü... İyi buhar geçirgenliğine ve yüksek nem direncine sahiptir. Bununla birlikte, bir apartman dairesinde buharın buharlaşacak hiçbir yeri olmayacak, bu nedenle su parçacıklarına dönüşecek ve yalıtımı emecektir. Doğal olarak, ısı yalıtım malzemesinin hafif bir ıslanması bile teknik özelliklerinin kaybolmasına neden olur. Bu tür olaylardan kaçınmak, güvenilir bir su yalıtım malzemesinin doğru şekilde kurulmasına izin verecektir.

Sovyet döneminden beri, köpük veya ekstrüde edilmiş çeşidi, yalıtım için yaygın olarak kullanılmaktadır. İkincisinin daha yüksek bir termal iletkenliğe ve daha iyi su direncine sahip olduğuna dikkat edilmelidir. Polistiren paneller, çekme ve basınç mukavemetleri ile ayırt edildiğinden, bu malzeme yeni inşa edilmiş ve işletmeye alınmış bir evi yalıtmak için bile kullanılabilir. Bina küçülse bile ısı yalıtım katmanındaki olumsuz değişiklikler takip etmeyecektir.

Malzemenin yüksek nem direnci göstergeleri, bir buhar bariyeri tabakasının organizasyonunu terk etmeyi mümkün kılar. Levhalar arasındaki derzler poliüretan köpük ile işlenebilir. Bu arada, plakaları takarken sabitleme bileşiği olarak uygundur. Tüm çatlaklara ve hava boşluklarına nüfuz eden poliüretan köpük, yalıtım ile çalışma tabanları arasındaki bağlantının sıkılığını sağlar.

Kurulum işlemi oldukça basittir - levhalar uygun boyutlara sahiptir ve birçok modern ürün, daha kolay montaj için oluklar ve sivri uçlarla donatılmıştır. Gerekirse, malzemeyi kesebilirsiniz.

Düşük ağırlık, kurulum sürecini basitleştirir ve hızlandırır, yapıştırıcı pürüzsüz yüzeylere kolayca uygulanabilir. Bununla birlikte, tuğla ve beton dairelerde, malzemeyi mantar şeklinde dübellere tutturmak daha uygundur. Bunu yapmak için önce duvarlarda bulunan plakalara delikler açılır, daha sonra bunlara sabitleme sistemleri yerleştirilir ve plakalar duvarlara sıkıca sabitlenir.

Bununla birlikte, ısı yalıtımına ek olarak, odanın ses yalıtımına ihtiyacı varsa, genleşmiş polistiren çalışmayacaktır. Malzemenin ses yalıtım değerleri son derece düşüktür. Ayrıca yanıcıdır. Modern ekstrüde polistiren köpüğün hammaddelerine özel bileşenlerin eklenmesi elbette yangına dayanıklılığını biraz arttırdı, ancak yalıtımın yangın güvenliği hakkında konuşmaya gerek yok. Diğer bir dezavantaj, ısıtma sırasında toksinlerin salınmasıdır.

Poliüretan köpük, modern, etkili bir ısı yalıtım malzemesidir. Bu yalıtım, özel ekipman kullanılarak duvar yüzeylerine püskürtülen köpüklü bir polimerdir.

Püskürtme işleminden önce, malzeme için kılavuz görevi gören duvara ahşap bir çıta takılır. Püskürtülebilir poliüretan, çatlaklar ve yarıklar dahil tüm yüzeyi doldurur. Başka bir deyişle, uygulamadan sonra malzeme sızdırmaz bir monolitik katmandır, yani herhangi bir "soğuk köprü" oluşumu hariç tutulur.

Bir diğer önemli avantaj, poliüretan köpüğün yanmazlığıdır. Yüksek sıcaklıklara maruz kaldığında dahi toksik bileşikler yaymaz.

Yalıtım, düşük ısı iletkenliği ile karakterize edilir, ancak tamamen pürüzsüz ve düz bir yüzey oluşturmak imkansızdır. Bu da, yalıtımlı duvarın sıvalarla temas etmesinin imkansızlığına, lekelenmesine neden olur.

İç dekorasyona uygun bir diğer modern yalıtım, mantar ruloları ve kanvaslardır. Bu ekolojik malzeme sadece yüksek kaliteli ısı yalıtımı sağlamakla kalmaz, aynı zamanda ses yalıtımı da sağlar ve ayrıca yüzeylere özgün ve asil bir görünüm kazandırır.

Küçük kalınlık ve yüksek ısıl verim, bir tarafında bir folyo tabakası ile donatılmış köpüklü izolasyona dayalı bir malzeme ile karakterize edilir. Penofol olarak adlandırılır ve 3-10 mm kalınlığında rulolar halinde tedarik edilir.

Küçük kalınlığa rağmen (ki bu da bir artıdır, çünkü odanın faydalı alanı kurulum işlemi sırasında gizlenmez), yalıtım, iyileştirilmiş ısıl verim gösterir. Bunun nedeni:

• Penofolün yapısal özellikleri - düşük ısı iletkenliği sağlayan en küçük hava dolu kabarcıklardan oluşur.
• Mevcut folyo tabakası, termal enerjinin %97'sine kadarını yansıtır ve onu odanın içine yönlendirir.

Köpük köpük ruloları uçtan uca istiflerken ve derzleri özel bir alüminyum bantla yapıştırırken, "soğuk köprüler" görünümünü önlemek mümkündür.

Bu tür yükler için tasarlanmamıştır ve zamanla çökecektir.

En iyi seçenek, ısı yalıtım katmanının üzerine ahşap veya metal bir çıta yerleştirmek olacaktır., üzerine alçıpan levhaların yapıştırıldığı. Onlara bir astar uyguladıktan sonra, herhangi bir kaplama malzemesini sabitleyebilirsiniz.

Sıvı yalıtım malzemeleri, yalıtım alanında bir yeniliktir. Isıyı yansıtan mikroskobik seramik boşluklar içeren boyaya benziyorlar. Yöntemin avantajı, uygulama kolaylığı (yüzey basitçe boyanmıştır), suya dayanıklılıktır. Bu yöntemin yardımcı bir ısı yalıtımı olarak uygun olduğunu söylemek doğru olur, ancak bu işleme yöntemiyle soğuk bir duvar dokunuşa daha sıcak olacaktır.

İlk bakışta, bir apartmanda bir daireyi yalıtmak için duvarları içeriden yalıtmak yeterlidir. Ancak durum böyle değil, çünkü duvar kaplamaları ısı kaybının tek kaynağı değildir.

• Soğukluk da zeminlerden geliyor. Bu özellikle birinci katın sakinleri için geçerlidir. Zemin şap ise, yalıtım olarak polistiren kullanılabilir. Bir diğer ilgili çözüm yerden ısıtma sistemi olacaktır. İnce bir folyo yalıtımı kurmak, verimliliğini artırmaya ve elektrik maliyetlerini düşürmeye yardımcı olacak, bu da ısı kaybını önleyecek ve ısı enerjisini odaya geri yönlendirecektir.
• yalıtımsız tavanözellikle ısıtılmamış bir çatı boşluğuna komşu olması, odalarda daha düşük bir sıcaklığa neden olur. İdeal olarak, elbette, genişletilmiş kil tepesini güncelleyerek tavanı çatı katının yanından yalıtmak daha iyidir. Ancak, bu yapılamazsa, dairenin içinden yalıtmanız gerekecektir. Bunun için 5 cm'lik bir mineral yün tabakası yeterli olacaktır, yalıtım alçıpan ile dikilir.

• Bir panel evin sakinleri genellikle aşınmış paneller arası dikişlerden soğuk nüfuz etmekten muzdarip - evlerin cephe panelleri arasındaki derzler. Böyle bir durumda, sokak tarafındaki derzlerin güncellenmesi şartıyla konut ofisi ile iletişime geçmek mantıklıdır.Aynı zamanda, dış duvara bitişik dairenin köşesini içeriden tam yüksekliğe açabilir, daha önce dikişi hidrofobik ile işlemden geçirerek dolguyu değiştirebilirsiniz. İşin tamamlanmasının ardından köşe, takviye ağı boyunca sıva ile restore edilir.

• Yalıtım genellikle uç ve tahrik taraflarından gereklidir. Konut ofisinden izin aldıysanız, duvarı girişin yanından yalıtmak daha iyidir. Bu oldukça nadir bir uygulama olmasına rağmen. Merdivene bitişik duvarı yalıtmak için herhangi bir yalıtımı kullanabilirsiniz - mineral yün, polistiren polistiren, poliüretan köpük. Girişteki sıcaklığın belirlenmiş standartları karşıladığından emin olmak önemlidir. Yüksek kaliteli cam, düzgün çalışan ısıtma pillerine sahip olmak önemlidir.

Bir binanın içindeki duvarların doğru yalıtımı, çok katmanlı bir "kek" oluşturulmasını içerir. En önemli unsuru bir buhar bariyeri filmi olacaktır. Su geçirmez bant ile hafif bir örtüşme ile duvara sabitlenir.

Bir sonraki nokta, iyi buhar geçirgenliğine sahip bir malzeme seçimidir. İdeal olarak, yalıtımın buhar geçirgenliği, dış duvarların malzemesinin benzer özelliklerinden daha düşük olmalıdır.

Duvara ses ve ısı yalıtım malzemesi yapıştırmak amaçlanıyorsa, duvar yüzeyi ile duvar arasında hava boşluklarına izin verilmemesi önemlidir. Bunun için duvar yüzeyindeki mevcut tüm çatlaklar ve düzensizlikler giderilmelidir. Yapıştırıcıyı, malzemeyi duvara sıkıca bastırarak, taraklı mala ile yalıtıma uygulayın.

Soğuk bir duvarı yalıtmak için doğru şema aşağıdaki gibidir. - duvara bir ısı yalıtım malzemesi uygulanır, daha sonra - ondan sonra bir buhar bariyeri - üzerine kaplamanın tutturulduğu bir kaplama.

Odanın alanı izin veriyorsa, odanın ses ve ısı yalıtımını arttırmak için yalıtım ile kasa arasında küçük bir hava boşluğu bırakılır. Hava nemi yüksek olan odalarda, örneğin duvar ile yalıtım arasında havalandırmalı bir boşluğun organizasyonu gibi birkaç başka yalıtım yöntemi kullanılır. Köşe dairede duvar yalıtımı aynı şemalara göre yapılır.

Bir daireyi yalıtmadan önce, ısı kaybının kaynaklarını bulmakta fayda var. Bunu yapmak için bir termal görüntüleyici kullanın. İlk etapta yalıtılması gereken maksimum ısı kaybı olan yerlerdir.

Kullanılan yalıtım türünden bağımsız olarak, iç duvarların ısı yalıtımı işlemi, tek tip teknolojik gereksinimlere sahiptir ve aşağıdaki aşamaları içerir.

Bu aşamada ısıtıcılar seçilir, gerekli sayı ve kalınlık hesaplanır. Isı yalıtım malzemelerine ek olarak, çıtaların yanı sıra alçıpan, çıtalar, astar veya plastik panellerin montajı için bir buhar bariyeri filmi, ahşap kütükler (antiseptik ile işlenmiş) veya metal profiller (korozyon önleyici korumaya sahip olmalıdır) satın almalısınız. çıtaları kaplamak için.

Duvarları hazırlamak, onları önceki dekoratif kaplamadan temizlemeyi içerir. Bir sonraki adım duvarın "restorasyonu". Tüm düzensizlikleri, çatlakları ve boşlukları ortadan kaldırmak gerekir.

Hazırlık çalışmasının son aşaması 2-3 kat astar uygulamasıdır. Kullanımları, duvarın antiseptik tedavisini ve yapışmasında bir artış sağlar.

Duvarı nem girişinden koruduğu için bu adım ihmal edilmemelidir.

Bir havalandırma boşluğu oluşturmak için, kalınlığı en az 2 cm olması gereken duvara ahşap çıtalar tutturulur, montaj 1 m'lik artışlarla, sabitleme - dübellerle yapılır.Bundan sonra, havalandırma boşluğunu etkinleştirmek için duvara birkaç hava darbesi yapılır. Bunun için duvarlarda yaklaşık 2 cm çapında küçük boşluklar açılır. İnce bir metal ağ, enkaz girişinden korunmalarını sağlar.

Bundan sonra, kasaya sıkıca bir buhar bariyeri filmi sabitlenir.

Çerçeve, perdesi yalıtımın genişliğine eşit olan bir metal profil sistemidir. Daha sıkı bir yerleşim için çerçeve profillerinin son basamağı izolasyon genişliğinden 1-1,5 cm daha dar da yapılabilir.

Kaplamanın çıtaları arasına genişletilmiş polistiren plakalar veya mineral yün katmanları yerleştirilir. Yalıtım levhaları arasındaki boşluk, özel kaplamalar veya ana ısı yalıtım malzemesinin ince parçaları ile kapatılır.

Yalıtımın üzerine başka bir buhar bariyeri döşenmelidir. Bir mobilya zımbasıyla ahşap bir kasaya, metal bir kasaya - inşaat bandı (geçici sabitleme) kullanılarak sabitlenebilir.

Genellikle çerçeve profillerine kendinden kılavuzlu vidalarla sabitlenen alçıpan levhalar kullanılarak gerçekleştirilir. İkincisinin şapkaları, alçıpan yüzeyi ile aynı hizada olmalı veya hafifçe boğulmalıdır.

Levhaların ek yerlerine kendinden yapışkanlı bir inşaat ağı yapıştırılır. Daha sonra, derzler, vidaların kapaklarının noktaları macunlanır, ardından tüm duvar macun bileşimi ile kaplanır, macunu birkaç kat uygulayın, bir öncekinin tamamen kurumasını bekleyin ve ince zımpara kağıdı ile zımparalayın.

Ahşap bir çerçeve kurarken, ahşabın yangın tehlikesini azaltacak ve onu nemin yıkıcı etkisinden koruyacak olan antiseptik bileşikler ve yangın geciktiricilerle kütüklere ön işlem uygulamak gerekir.

Macun ile kaplanmış alçıpanların zımparalanması parlak ışıkta yapılmalıdır. Bu durumda, tüm kusurlar fark edilecektir.

Bir ısı yalıtım malzemesi seçerken, sadece dekoratif yüzeylerle değil, aynı zamanda duvar malzemesiyle de uyumluluğunu hatırlamak önemlidir. Bu nedenle, tuğla yüzeyler için en iyi seçenek, beton için genişletilmiş polistiren köpük olacaktır - ekstrüde versiyonu veya buhar bariyeri olarak folyo tabakası olan başka herhangi bir yalıtım.

Aşağıdaki videoda bir daireyi yalıtmak hakkında daha fazla bilgi edineceksiniz.