Bir astar için torna nasıl yapılır?

Astar, modası geçmeyecek bir yapı malzemesidir. Anlaşılabilir: özlü, yüksek kaliteli, tamamen farklı iç fikirler için mükemmel bir temel olarak kabul edilir. Ayrıca, aynı zamanda çevre dostudur. Doğru, herkes fıçı tahtası ile bitirmeye karar vermez, bunun için sandıkla da uğraşmak zorunda kalacaklarını fark eder. Ve boşuna - konuya zeka ve anlayışla yaklaşırsanız o kadar da zor değil.

Torna, astar elemanlarını bir arada tutması gereken destekleyici bir çerçevedir. Bu onun bağlanmasının temelidir. Kaplama, yapıştırma veya başka bir sabitleme yöntemini içermez, çünkü tüm bunlar çerçeveye sabitlemek kadar pratik ve güvenilir değildir. Ve yeni başlayanlar için, sandık üzerine astarı kendi elleriyle monte etmek oldukça mümkündür, yani, büyük riskler olmadan ustaları çağırırken paradan tasarruf etmek oldukça mümkündür.

Ve burada sahiplerin bir seçeneği var, çünkü torna hem ahşap hem de metal olabilir. Ancak kereste daha başarılı bir seçenek olarak kabul edilir, çünkü biraz ağırdır ve kullanımı daha uygundur ve işlemin kendisi daha basit ve daha hızlı olacaktır. Ve aynı zamanda dayanıklı olarak kabul edilebilir. Metal bir profille çalışmaya karar verilirse, kural olarak, galvanizli çelikten yapılmış kılavuzları seçerler.

Ancak bu, tornalama için herhangi bir kereste veya herhangi bir profilin uygun olduğu anlamına gelmez.

Çerçeve için malzemeyi hangi kriterlere göre seçeceğimizi öğreneceğiz.

• Agresif neme karşı dayanıklı olmalıdır... Yani, hala metal ise, o zaman sadece paslanmaz çelik. Bir ağaç ise, özel emprenye ile kaplanmıştır.
• Metal bir profil almaya karar verirseniz, standart bir profil alın, ayrıca alçıpanlar için bir çerçeve görevi görür.
• Tahta blokları seçerken dikkatlice incelemeniz gerekir - çatlakları ve çok sayıda düğümleri olmamalıdır, gölge de nispeten düzgün olmalıdır.
• Ağaç türlerine gelince, karaçam ve sedir ağacına odaklanmak daha iyidir.... Ancak çam kerestesi pratik olarak uygun değildir: bu tür ahşap kurudukça çatlamaya eğilimlidir.
• Neme dayanıklı özel bileşiklerle emprenye edilen kereste, kullanılacağı odada en az 2 gün kurumalıdır.... Mikro iklime böyle bir adaptasyon gereklidir.

Almanız gereken araçlardan: ahşap için bir demir testeresi (sandık bir çubuktan yapılmışsa), bir seviye (kabarcık veya su), bir şerit metre veya bir cetvel, bir inşaat kablosu, ayrıca bir dizi elektrikli matkap matkaplar, tokmak ve çekiç, tornavidalar ve marangoz bıçağı ve ayrıca bir tornavida.

Genellikle zanaatkarlar, 2.5x5 cm (bu tür panolara inç denir) veya 2,7x6 cm kesitli bir çubukta durur. Sandık beton bir duvara veya tuğlaya, bir köpük blok üzerine monte edilirse, dübel kullanmak daha uygundur - keresteyi daha güvenilir bir şekilde sabitleyecektir.

Torna, prensip olarak üç tipte olabilir: yatay, dikey ve bir karşı kafes varsayarak. Yatay olan, dikey olarak yönlendirilmiş astarı tutturmak için monte edilmiştir. Dikey - aksine, yatay çıtalar için. Ve karşı kafes, ısı yalıtım katmanının kılıfının altına kurulum anlamına gelir. Ve son seçenek sadece ahşap kiriş kullanılması durumunda mümkündür.

Bir diyagram çizerken nelerin dikkate alındığını öğrenelim.

• Çubuğun boyutu, bölümü ve şekli. Hangi boyutların en popüler olduğu hakkında yukarıda belirtilmiştir. Gerçekten de dayanıklılık için 2x2 veya 2x4 raylar yeterlidir. Ve daha büyük çubukların kullanılması gücü artırmayacak, ancak onarım maliyetini artıracaktır.
• Adım... Torna tezgahının hangi aralıklarla döşeneceği: tavanda, bu gösterge 0,4 m, duvarda - 0,5 m Bu, hem kaplamanın gücünü hem de yapının maliyetini garanti eden en uygun formül olarak kabul edilir. Tabii ki, prensipte bir tane varsa, eklemin uzunluğu boyunca ek çıtalar eklenir.
• Bitmiş yüzeye sabitleme yöntemi... Torna metal olsaydı, sabitlemek için özel braketler gerekirdi. Ancak bir ağaç söz konusu olduğunda, bunlara gerek yoktur: kılavuzlar duvar boyunca veya duvar boyunca yerleştirilir, kendinden kılavuzlu vidalar veya dübellerle sabitlenir.
• Çubuklar arasındaki mesafeyi daha kesin olarak hesaplamak gerekli değildir. Duvarlarda - yatay, dikey ve çapraz olarak - destekleyici bileşenler arasında 50 cm'lik bir adıma dayanırlar Daha sık kurulum görünür faydalar sağlamaz - sadece para, emek ve zaman kaybı.
• Ancak "boşlukların" boyutunu artırmak da imkansızdır.... Örneğin, kılavuzlar arasındaki adım 0,7 m'ye ve daha fazlasına yükselirse, ahşabın bir "manevra alanı" olacaktır, zamanla şeklini değiştirebilecek, yani kaplama basitçe şişebilir veya içe doğru bükülebilir.
• Astar için tavan çıtası bu nedenle daha küçük bir basamakla (40 cm) bağlanır, bu da yapının güçlendirilmesini gerektirir.

Ve araç seçiminin neden rastgele olmadığı hakkında biraz daha. Hesaplama burada da çalışır. Matkap ve / veya tornavida olmadan yapamazsınız, çünkü yüzlerce hatta daha fazla vida ve dübel harcanabilir ve sürecin otomasyonu önemli ölçüde zaman kazanmaya yardımcı olur. Bir bina cetveli veya şerit metre olmadan ölçüm yapmak sakıncalıdır, ancak doğru olmaları gerekir.

Hem duvara (veya tavana) hem de kaplamanın kendisine dokunurlar. Çerçeve daha sık ahşaptan yapıldığından, ahşap yapı hakkında daha fazla tartışılacaktır.

Bar hazırlamayı öğreneceğiz.

• Birkaç gün (en az iki), astarın monte edileceği odada yatmalıdır. Malzemenin ve odanın sıcaklık ve nem göstergeleri eşit olmalıdır.
• Sonraki, malzemeyi daha güçlü hale getirecek bileşiklerle emprenye etmektir. neme ve patojenlere karşı direnç verecektir. Bunlar en azından mantar önleyici ve neme dayanıklı bileşiklerdir ve daha da iyisi buna bir böcek ilacı ekleyin. Her katmanın kurumasına izin verilmelidir. İşleme için sıradan fırçalar kullanılır.
• Bunu da yapabilirsiniz: tahtalardan bir oluk gibi bir şey inşa edin, oraya bir antiseptik (veya başka bir bileşim) dökün, tüm çubukları içine gönderin. Orada "kurtulduklarını" ve işlerin çok daha hızlı ilerleyeceğini söyleyebiliriz.

Bu arada kereste kurur, duvarları hazırlayabilirsiniz. Rafların genişliğini her zaman bir seviye kullanarak bir kalemle işaretlemek gerekir. Tüm çizgiler mümkün olduğunca düz olmalıdır. Ve bu hem ahşap bir evin hem de banyo, banyo, balkon vb. Duvarlar için geçerlidir. Bu çizim gereklidir: görsel bir talimattır, çerçeve elemanlarının doğru yerleşimini kontrol eden bir plandır.

Kasanın başlangıç ​​noktası da belirlenmelidir. Bu genellikle en düşük açı olur. Aynı seviyeyi kullanarak bulabilirsiniz. Daha sonra yapılan ölçümlere göre duvarın çizilmesi gerekir.

Önemli bir soru duvarların düzlüğü ile ilgilidir. Biraz düzensizlerse, görmezden gelebilirsiniz. Ancak açıkçası çarpıksa, kirişin bir hatta (her yarım metrede bir) yerleştirilmiş ve dik olarak tutturulmuş özel süspansiyonlar yardımıyla sabitlenmesi gerekecektir.

Ancak doğru hizalama için tahta takozlar kullanın. Onları önceden hazırlamanız, her şeyi boyut olarak hesaba katmanız (takozlar farklı olacaktır) ve onlara antiseptik tedavi etmeyi de unutmamalısınız.

Halihazırda mikro iklime adapte edilmiş kurutulmuş çubuklar, boyuta göre kesilebilir. Bu genellikle bir dekupaj testeresi veya demir testeresi ile yapılır. Elemanları, uçları düz tutarak dik olarak kesilebilecekleri şekilde doğru bir şekilde işaretlemek önemlidir. Kesilen alanların da antiseptiklerle tedavi edilmesi gerekir.

Ve şimdi, hazırlığı bazen torna tezgahının sabitlenmesinden daha hacimli olan sürecin kendisidir.

İşte bir çalışma algoritması.

1. Barda delikler açılmalıdır. Ve çapları bağlantı elemanlarına bağlıdır. Sıkmayı kolaylaştırmak için kendinden kılavuzlu vidalar için delikler açmak da daha iyidir. Bağlantı elemanları genellikle minimum 40 cm, maksimum 50 cm, kenardan 3 cm geri çekilme içerir.
2. Bağlantı noktaları duvara işaretlenir, gerekirse duvar delinir (veya tavan)... Bu genellikle matkaplı bir darbeli matkapla yapılır. Sabitlemenin gerçekten güvenilir olması için, kendinden kılavuzlu bir vida veya dübel, örneğin en az 5 cm beton veya köpük bloklara girmelidir.
3. Duvar hala tesviye edilecekse, askılar kullanılır. Her yarım metrede bir hat boyunca, kasaya dik olarak sabitlenirler.
4. Süspansiyonun uçlarını çubuğa bükmeyi unutmamalıyız, ve daha sonra gerekli formda tesviye edilecek ve sabitlenecektir. Bu arada, hizalamanın en uygun ve en hızlı yolu budur.
5. Düzlem kontrolü sabit olmalıdır... Yani, önce elemanların konumu bir seviyeye ayarlanmalı ve daha sonra sadece sabitleme gerçekleşir. Köşeleri güçlendirmek için jumper takılabilir. Bu, çerçeveyi mümkün olduğunca sert hale getirecektir.
6. Yalıtım sağlanıyorsa, bu tam olarak çerçeve takıldıktan sonra yapılmalıdır.... Ve ancak o zaman astar döşenebilir.

Tabii ki, kasanın tam olarak nereye monte edildiğine bağlı. Örneğin, bir buhar odasının, asıl kısmı sahte malzeme olan kendi nüansları olacaktır. Yapı folyosu en iyi seçim olacaktır. Bu destek, buharı iyi tutacak ve buhar odasındaki duvarların yüzeyini koruyacaktır. Ve bu gibi durumlarda bağlantı elemanları daha güvenilir olmalı ve yapıyı güçlendirecekleri için köşeler de olmalıdır.

Standart bir odada, fıçı tahtası altındaki torna tezgahının iç dolgusu haline gelecek olan yalıtım seçimi, çoğunlukla mineral yün üzerine düşer. Penoplex ve polistiren de iyidir. Ve yalıtkanın kalınlığı, odanın tipine ve mikro iklime bağlı olarak farklı olabilir. Banyoda, yalıtkan balkonda 10 cm kalınlığında olabilir - daha küçük. Isıtıcıları kurduktan sonra, çerçeveyi yoğuşmadan koruyacak bir su yalıtım filmi de monte edilir.

Astarın kendisi sandığa çok daha kolay takılır. Daha sonra boyanabilir, verniklenebilir, gerekli tüm emprenyeler kullanılabilir vb. Metal bir yapı ile işlem ertelenebilir, çünkü onunla çalışmak daha zordur.

Astar için sandık nasıl yapılır, aşağıya bakın.