Stromant ve evde ekimi

Ev ekimi için çoğu bahçıvan, güzel bitki örtüsü ve iddiasız yetiştirme koşulları ile ayırt edilen zarif ve çok yıllık bir mahsul olan stromant gibi bir bitki seçer.

Stromanta, ısıyı ve yüksek nemi iyi tolere eden oldukça popüler bir iç mekan çiçeğidir. Bitkinin yaprakları genellikle 45-50 cm'yi geçmez, hafif pembemsiden yeşile kadar güzel bir gölge ve zengin renkler ile ayırt edilirler. Bu özelliklerden dolayı çiçek, herhangi bir tasarım veya stilin iç kısmında büyümek için mükemmeldir. Evde çiçeklenme nispeten nadir bir durumdur. Parlak kırmızı çiçekler, yalnızca mahsul vahşi doğada veya bahçede büyüdüğünde görülür. Bitki boyu 1,5 ile 2,5 m arasında değişmektedir.

Stromant cinsinin yaklaşık 13 çeşit içermesine rağmen, iki çeşit popülerdir: hoş ve kan kırmızısı... Bu türler iç mekan yetiştiriciliğinde yaygın olarak kullanılmaktadır.

Hoş stromanta, yüksekliği 15 ila 35 cm arasında değişen oldukça kompakt bir bitkidir, çeşitliliğin yaprakları uzun oval veya oval yaprak saplarıyla ayırt edilir. Bireysel yaprak boyutları 20-25 cm'dir. Çeşitliliğin ayırt edici bir özelliği eşsiz rengidir - kültür zümrüt, açık yeşil ve yeşil tonlarda olabilir.

Hoş stromantın yaprakları, bir Noel ağacı şeklinde düzenlenmiş çok sayıda küçük damar ile ayırt edilir. Eşsiz süsleme nedeniyle çiçek oldukça hızlı bir şekilde tanınabilir. Yaprakların önü genellikle arkadan çok daha güzeldir. Alt bölge grimsi veya yeşilimsi bir renk tonu ile karakterizedir.

Kan kırmızısı stromanta, Brezilya ormanlarında yabani olarak yetişen tropikal bir bitkidir. Çeşitliliğin bir özelliği, hafifçe yukarı doğru sivrilen büyük eliptik yapraklardır. Uygun bakım ile çeşitlilik 40-50 cm yüksekliğe ulaşır.Yaprak süsü Latin harfi V şeklinde yapılır.

Bilim adamları, kan kırmızısı bitki türünden birkaç çeşit geliştirebildiler.

• "Triostar" veya "Üç renkli". Yapraklar pembemsi, yeşil ve beyazdır.
• "Çok renkli". Ayırt edici bir özellik, yaprakların orta kısmında lekeler ve koyu yeşil çizgiler şeklinde bordo lekelerdir.
• "Bordo". Yaprakların ortasında yeşilimsi bir renk veren beyaz veya gri damarlar. Genellikle ayrı bir ürün olarak yetiştirilir.
• "Bahçe rengi". Yeşil, sarı veya zeytin olabilen çok sayıda yaprak lekesi ile karakterizedir.
• "Çizgi Yıldızı". Merkezi damar boyunca hafif bir şerit ile parlak yeşil yapraklar. Yüksek renk doygunluğunda farklılık gösterir.

bir bitki için sağlam duvarlı derin bir kap kullanılır, kök sisteminin büyümesi sırasında gözlenen bazı sorunlardan kurtulmanızı sağlar.

Bir bitki yetiştirmek için, nem ve hava için iyi olan humuslu gevşek bir toprak uygundur. Toprak ayrıca hafif asidik olmalıdır - yaklaşık pH 6.

Bakımı zor olmasa da bahçıvan sıcaklık, aydınlatma, sulama ve gübreleme kuralları ile ilgili belirli kurallara uymalıdır. Genç bir bitkinin nasıl düzgün bir şekilde nakledileceğini bilmek de önemlidir.

Evde bitki yetiştirirken dikkat etmeniz gereken ilk şey sıcaklık ve aydınlatmadır. Sıcaklığı yazın 22-25°C, kışın ise en az 18°C ​​civarında tutmak daha iyidir. Her türlü iç mekan bitkisi, sıcaklık ve cereyanlardaki ani değişikliklere karşı hassastır.

Kışın, bitki cama çok yakın yerleştirilmemelidir. Sürekli büyüme için batı veya doğu tarafında bulunan pencere pervazları mükemmeldir. Mahsul güneyde ise, doğrudan güneş ışığından kaçınmak için iyi bir gölge sağlanmalıdır. Bu durumda, dağınık ışığın olmaması, tek renkli bir rengin oluşturulmasını gerektirir.

Bitkiyi sulamak veya kök sistemini nemlendirmek, yalnızca sıcaklığı mümkün olduğunca oda sıcaklığına yakın olan temiz su ile gereklidir. Yaz ve ilkbaharda, sulama genellikle kış veya sonbahardan daha aktiftir.

Yetiştirilen çeşitlerin ve klasik çeşitlerin ayırt edici bir özelliği, yüksek nem sevgisidir. İyi nemi korumak için uzmanlar, zaman zaman çalıyı bir sprey şişesinden püskürtmenizi önerir. Tencere ile palete az miktarda çakıl, genişletilmiş kil veya kırma taş da ekleyebilirsiniz.

Yetiştirici, yetiştirme kabının etrafına, haftada birkaç kez ek olarak nemlendirilen yosunları düzgün bir şekilde yerleştirebilir.

Çoğu durumda, bitkinin büyüme mevsimi boyunca - mayıs ortasından ağustos sonuna kadar - beslenmesi gerekir. Gübre olarak, dekoratif toprak bitkileri için pansumanlara dayalı, kendi kendine hazırlanan bir besin çözeltisinin kullanılması tavsiye edilir. Stromant, çeşidine bağlı olarak 2-3 haftada bir 1-2 kez döllenir.

Besleme sürecinde, unutulmamalıdır ki çok fazla eklenen mineral karışımları veya kalsiyum, kültürün daha da gelişmesini olumsuz etkiler.

İç mekan bitki çeşitleri genellikle baharın son günlerinde tekrar dikilir. Bu işlem düzenli ve yıllık olarak gerçekleştirilerek kök ve gövde sistemlerinin yenilenmesi sağlanır. Uzmanlar, çiçeğin dış koşullarına ve yapısal özelliklerine bağlı olarak, yetişkin bir stromantın 2-3 yılda bir nakledilmesini tavsiye eder.

Nakil sırasında bitkinin kök sistemine zarar vermemek için aktarma yöntemini kullanmak gerekir - bu, kök topunun bozulmadığı bir yöntemdir. Ekimden sonra toprak karışımında oluşan boşluklar taze toprakla doldurulmalıdır.

Önerilen substrat bileşimi: kum, turba, humus ve eski bitkilerin yaprakları. Toprağı kendiniz hazırlamanın yanı sıra, özel bir mağazadan satın alabilirsiniz. Bu durumda, ararot veya palmiye ağaçlarının yetiştirilmesinde kullanılan bir toprak karışımının satın alınması tavsiye edilir.

Seçilen topraktan bağımsız olarak, nemi daha iyi tutacak ve kök sistemine zarar gelmesini önleyecek az miktarda küçük yosun ve odun kömürü eklemek gerekir.

Bir bitkinin budaması, herhangi bir bahçıvanın üstesinden gelebileceği basit bir işlemdir. Bu kültür, bakımın iddiasızlığı ile karakterize edilir, bu nedenle sadece hasarlı veya kuru yapraklar kesilir. Stromantın bir çalı olmasına rağmen, ek taç oluşumuna ihtiyaç duymaz.

Budama işlemi sırasında belirli hijyen kurallarına uyulmalıdır. Bu işlem temiz alet ve eldivenlerle yapılır. Ayrıca ek dezenfeksiyon yapılması önerilir. Dilimler, yalnızca böbreklerin biraz üzerinde, eğimli bir açıyla yapılır. Budama en iyi vejetatif büyümede erken yapılır.

Ana budama aletleri özel budama makasları ve makaslardır. Çalıyı sıkıştırmak için bonsai makası kullanılabilir. Kullanılan aletler ne olursa olsun, zamanında bilenmesi ve temiz tutulması gerekir.

Sonbaharda, çiçek genellikle çeşidine veya çeşide bağlı olarak süresi 2-3 ay olan uyku dönemine girer. Diğer stromant bitkilerden farklı olarak belirgin değişikliklerde farklılık göstermez.

Çiçeklenme sürecinde bitki, çeşitliliğe bağlı olarak 60 ila 90 mm çapında küçük çiçek salkımları oluşturur. Çok sayıda opak kırmızı çiçek içerirler. Pedinküller genellikle uzundur. Bu özelliğe rağmen, evde yetiştirildiğinde bitki oldukça nadiren çiçek açar.

Bir kültürü yaymak için aşağıdaki yöntemlerden birini kullanmanız gerekir.

• Çalı bölümü. Bu durumda, çalı iki veya üç eşit parçaya bölünmeli ve daha sonra hafif nemli bir toprağa ekilmelidir. Bundan sonra çalıların adaptasyonu için belirli bir süre beklemeniz gerekir. Daha sonra toprak sulanır, yapraklar yavaş yavaş nemlendirilir. Çalıyı Mart-Nisan aylarında bölmeniz önerilir.

• Köklendirme kesimleri... Bu işlem genellikle yaz veya ilkbahar mevsiminde yapılır. Bunu yapmak için, temiz bir bıçakla 2-3 sürgünün üst kısımlarını kesmeniz gerekir. Daha sonra sap suya konur ve bir cam kavanoz veya polietilen ile kaplanır.

• tohumlar... Tohum çoğaltma yöntemi, zaman ve çaba nedeniyle genellikle bahçıvanlar tarafından kullanılmaz. Kullanımı bitkinin hızla çimlenmeye başlayacağının garantisini vermez.

Bir iç mekan bitkisi genellikle çeşitli hastalıklara ve zararlılara maruz kalır. Bir kültürü yok olmaktan kurtarmak için belirli kurallara ve temel bakım kurallarına uymak gerekir.

• Unlu böceği. Haşere genellikle bitkinin yapraklarını büker ve beyaz bir çiçek oluşumuna yol açar. Alkol, unlu solucanları kontrol etmek için yaygın olarak kullanılır. Bu madde gövdeyi ve yaprakları silmek için kullanılır.
• kalkan... Enfeksiyon, bitkinin yaprakları üzerinde küçük kahverengi tüberküller ile yapışkan bir kaplama oluşumu ile karakterize edilir. Zararlıyı ortadan kaldırmak için yaprakları sabunlu bir solüsyonla yıkamalısınız.
• Örümcek akarı. Bu durumda yapraklarda sarı lekeler görülür. Zararlıyı ortadan kaldırmak veya daha da gelişmesini önlemek için hasarlı yapraklar zamanında kesilmelidir. Bundan sonra, tesis özel ürünler "Actellik" ve "Derris" ile işlenir.

Yapraklar çok sık kurursa ve gövde yavaşlarsa, oda sıcaklığını yükseltmeli ve nemi artırmalısınız. Benzer bir semptom, yanlış uygulanan gübrenin bir sonucudur.

Yaprakların kenarlarında kuruması durumunda, yaprakları sulama ve püskürtme modunu gözden geçirmelisiniz. Yaprakların uçları kurursa, toprağı ayrıca nemlendirmek ve mineral gübreleme eklemek gerekir.