Hoparlör konileri hakkında her şey

Ses bobini ve mıknatıs ile birlikte difüzör, elektrodinamik başlığın üçüncü önemli bileşenidir. Çıkarırsanız, bas amplifikatörden gelen sesleri duymanız pek olası değildir.

Bir difüzör olmadan, hoparlör farklı sesler çıkaramaz. Aslında, hoparlör bobininden akan yüksek frekanslı akımların frekansı ile titreşen ve iletilen radyo mesajı yasasına göre daha hızlı değişen bir "hoparlör çanağı"dır. Bir subwoofer için önerilen frekanslar 20-300 Hz aralığıyla sınırlıdır. 300 Hz'den daha yüksek frekansa sahip bir amplifikatörden gelen bir elektrik sinyali yeterince verimli bir şekilde yeniden üretilmiyor. Daha yüksek frekanslar için, sözde uydular kullanılır - boyut ve toplam güç açısından "bas sürücüsünden" daha düşük olan daha geniş bantlı hoparlörler.

Hem uydu hem de subwoofer içeren hoparlörler, en yüksek kalitede ses üretimi için tasarlanmıştır. Buna göre, subwoofer difüzörü daha güçlü, alan olarak daha büyük, daha kalın, örneğin kauçuklaştırılmış bir teknolojik katmana sahip olmalı ve özel bir polimer emprenyeli yüksek kaliteli kartondan yapılmalıdır.

Ancak onlarca ve yüzlerce watt için en güçlü hoparlörlerde sadece karton-polimer difüzörler kullanılmaz. Yani, alüminyum, onlarca ila yüzlerce hertz arasındaki frekanslarda rezonansı mükemmel bir şekilde azaltır, ancak 4-20 kilohertz frekansında, aksine, "daha yüksek" bir banttaki rezonansın bir sonucu olan parazitik bir harmonik yayar. Yüksek sertliğin yanı sıra dayanıklıdır. Aynısı magnezyum, berilyum difüzörlü sürücüler için de söylenebilir - bu bileşenler (yarı) profesyonel akustiğe kurulur.

Kağıt difüzör mutlaka polimer dolgu maddeleri içeren özel bileşenlerle emprenye edilir. Selüloz difüzörü oluşturan malzemeyi kapatırlar. Kağıt (veya karton) difüzörün avantajı, düşük distorsiyon faktörüdür: ses en doğal şekilde iletilir.

Dezavantajları - güç sınırlaması (on artı watt'tan fazla değil), yağış ve neme karşı hassasiyet. Kötü havalarda, bu tür hoparlörlerin sokakta çalışması sırasında, kağıt konili hoparlörler hızla çöker ve bozulur.

Kompozit, metal, kevlar, polipropilen (veya poliüretan), karbon fiber difüzörler tüm bu dezavantajlardan yoksundur. Frekans özellikleri önemli ölçüde farklılık gösterir, ancak bu, üreticilerin genel hoparlör tasarımını değiştirerek özellikleri iyileştirmesini engellemez.

Örneğin, bir kağıt hoparlörü difüzörü kırmaktan korumak için organik çözücüler bazında hazırlanan emprenyeler kullanılır. Bu nedenle, yüksek frekanslardan sorumlu merkezi kısım için dikloroetan içinde çözülmüş şeffaf plastik kullanılır.

Orta frekanslardan sorumlu ara madde için - beyaz ispirtolu kauçuk tutkal (tutkalın ağırlığına göre - bileşimin toplam ağırlığının dörtte biri). Uç kısım, otomotiv sızdırmazlık maddesi bazlı bir bileşim ile emprenye edilir. Bileşenleri karıştırdıktan sonra, yüzeyinde damlayan çıkıntılar kalmayacak şekilde difüzörü doyurun - kaplama homojen ve homojen olmalıdır.

Emprenye katları arasındaki aralık 4 ila 15 dakikadır: bir sonraki katı uygulamadan önce önceki katın emilmesine izin vermek gerekir. Kaplamanın "yerleşmesi" için son kuruma süresi, difüzör yukarı bakacak şekilde bir aydır. Önceki düşük kaliteli, düzensiz emprenye, konuşmacının sesini geri döndürülemez bir şekilde bozabilir, bu durumda teknolojik bir ihlalin yanı sıra emprenye için aşırı veya malzeme ekonomisi vardır.

Mineral yağlar, bitüm, vazelin ve diğer emprenyeler uygulanmamalıdır. PVA tutkalı bile burada yardımcı olmaz. En iyi durumda, sonuç sıfır olacaktır, en kötü durumda, hoparlör düşük kaliteli veya uygun olmayan emprenye nedeniyle geri döndürülemez şekilde zarar görebilir. Yüksek kaliteli emprenye en az iki kat olmalıdır.

Kendi elinizle, buruşukluğu düzelterek, yanlışlıkla bir tornavida veya bıçakla delinmiş olan kağıt difüzörü, hoparlör ızgarasının bulunduğu torpido gözüne yapıştırmak oldukça kolaydır. Bunun için, sadece kağıdı değil, aynı zamanda kauçuk, ahşap ve metalleri de yapıştırmak için uygun olan "Moment-1" veya benzeri bir yapıştırıcı kullanılır. Boşluk sürekli hale gelene veya artmayana kadar yırtık bir difüzörü önceden onarmak gerekir. Elinizde yapıştırıcı yoksa, örneğin oje kullanabilirsiniz - ayrıca iyi yapışkan özelliklere sahiptir.

İlk olarak, istenen boyutta bir yama kesilir - boşluğu bir kenar boşluğu ile örtmelidir. Yırtılma bölgesinin yüzeyi kir ve yabancı parçacıklardan arındırılmış olmalıdır, ayrıca örneğin etil alkol ile yağdan arındırılabilir. Yapıştırılacak yüzeyler sabit olmalıdır, çalışmaya başlamadan önce hoparlörün (veya sistemdeki hoparlörün kendisinin) geçici olarak devre dışı bırakıldığından emin olun. Güçlü hoparlörler, birkaç kat kağıt veya hatta karton ile kapatılmıştır.

Yapıştırmadan sonra kağıt, yeterli esnekliğe sahip bir polimer bileşimi ile kaplanır, çünkü sert bir duruma sertleşen bir kaplama, difüzörün frekans özelliklerini bozabilir. Tekrarlanan sıkışmalardan ve kağıt kabuğunun yırtılmasından korumak için difüzörün su geçirmez olması önemlidir.

Ayrıca, standart altı bir Çinli konuşmacının, koniyi güçlendirmek için doğru emprenye ile sertliğini geliştirerek geliştirilebileceği zamanlar da vardır. İnce bir difüzör kalınlaştırılabilir - örneğin, kağıt, ek olarak, bir polimer yapışkan taban ile emprenye edilmiş birkaç ek kağıt tabakası ile güçlendirilir. Uzmanlar tarafından restorasyona kauçuklaştırılmış, kauçuklaştırılmış difüzörler emanet etmek daha iyidir: örneğin, evde güçlü bir "bas sürücüsünün" yırtık bir lastik kenarının vulkanizasyonunu düzeltmek zordur.

Akustik difüzörlerin malzemesine neyin bağlı olduğu hakkında bilgi için sonraki videoya bakın.