Begonvil çeşitleri ve yetiştiriciliği

Çiçekçiler evlerini çok güzel çiçeklerle süslüyor. Begonvil çok popüler. Bugün bu iç mekan bitkisinin özellikleri hakkında konuşacağız.

Begonvil, uzun sürünen dalları olan çok yıllık bir bitkidir. Çiçek uzun, uygun bakım ile 5 metreden fazla büyüyebilir. Yetişkin bir örneğin dalları zamanla odunlaşmaya başlar, kalınlaşır.

Begonvilin gövdesi, yaşlandıkça griye dönüşen koyu kahverengi bir kabuğa sahiptir. Dallar yayılıyor, yüzeylerinde çok sayıda küçük diken görebilirsiniz.

Oval şekilli yapraklar parlak yeşil bir renge sahiptir. Merkezi damar boyunca katlanırlar. Çalı küçük tek tomurcuklarla kaplıdır. Bitki, çiçekleri çevreleyen büyük diş telleri ile ayırt edilir. Çiçeklerin rengi farklı olabilir - kar beyazından mora.

Bazı bireysel tür ve begonvil çeşitlerini düşünün.

• Begonvil çıplak. Çeşit, dikensiz çıplak bir gövdeye sahiptir. Bitki oldukça dallıdır, görünüşte bir lianaya benzer. Yaprak bıçakları sivri, şekli ovaldir. Yapraklar kısa saplı ve bütün kenarlıdır. Bu tür begonvillerin çiçekleri 3 ila 5 santimetre büyüklüğündedir. Çoğu zaman yalnızdırlar, ancak bazen 2-3 tomurcuk salkımına toplanırlar. Çiçeğin etrafında turuncu, pembe, beyaz veya sarı ayraçlar bulunur. Yaşla birlikte renk daha soluk hale gelir.

• Begonvil harika. Bu görünüm öncekine çok benzer. Ana fark, muhteşem begonvilin gövdesinde çok sayıda küçük diken bulunmasıdır. Bu çiçek kayalık yamaçlarda yetişir.

• Mini Tay. Bu çeşitlilik, seçimin sonucudur (çıplak begonvil ve Peru'yu geçtiler). Böyle bir bitkinin diş telleri açık turuncu veya açık pembe renge sahiptir.

• Alexandra. Bu çeşitlilik en termofilik olarak kabul edilir. Güzel leylak diş telleri ve rasemoz salkımlarında toplanan küçük kar beyazı tomurcuklarla büyür. Çiçek, sıcaklıktaki küçük düşüşleri bile zor tolere edebilir. Çoğu zaman, budama ile böyle bir bitkiden ilginç kompakt kompozisyonlar oluşturulur.

• Çift Pembe. Bu çeşitlilik havludur. Pembenin çeşitli tonlarında renklendirilmiş yemyeşil bracts ile ayırt edilir. Tabanlarının yeşil bir tonu var. Tüm çiçeklenme dönemi boyunca zengin renklerini korurlar.

• Begonvil Perulu. Güçlü tırmanan bir çalıya benziyor. Bracts havlu, bitkiye özel bir dekoratif etki veriyorlar. Bu çeşitlilik küçük dikenlerle kaplıdır, az sayıda yan sürgüne sahiptir, bu nedenle zamanla bitki örtüsü daha uzar ve yukarı doğru yönlendirilir. Çalıdaki yaprak bıçakları pürüzsüz, şekli yuvarlatılmış, ucu sivridir. Yapraklar düz kenarlı, koyu yeşildir. Her yaprakta düz bir merkezi damar görebilirsiniz. Uygun bakım ile çiçek yılda birkaç kez çiçek açar.

• Vera Derin Mor. Bu çeşitlilik melezdir. Kompakt çalı tipi bir çiçektir.Bitki, bol çiçeklenme ile büyük diş tellerine sahiptir, neredeyse tüm çalıları kaplar.

• Glabra Donker. Görünüm öncekine çok benzer. Bitki, özellikle sürgünlerin üst kısımlarında çok sayıda diş teline sahiptir. Çeşitlilik yıl boyunca çiçek açar. Hacimli ve kabarık bir çalı beyaz basit salkımlara sahiptir, bracts mor veya pembe bir renge sahiptir.

• Kaliforniya Altın. Bu çeşitlilik, yılın hemen hemen her yerinde altın veya sarı renkli bracts ile kaplıdır. Neredeyse tüm çalıyı kaplarlar. Büyüme sürecindeki bu tür, özellikle ışığa çok ihtiyaç duyacaktır.

• Altın İkramiye. Bitki güzel alacalı sarı-yeşil yapraklara sahiptir. Çiçeklenme sırasında üzerinde çok sayıda leylak tomurcuğu oluşur. Golden Jackpot, periyodik besleme ve yeterli ışıkla yılda birkaç kez çiçek açar.

• Chitra. Bu çeşitlilik iki renklidir. Küçük kalp şeklinde yaprak bıçakları vardır. Renkleri hafif paslı bir parlaklığa sahip yeşildir. Çiçekler orta, beyaz-mor, salkımlarda toplanır.

• Mary Palmer. Türler, beyaz ve pembe renklerin güzel alacalı çiçekleri ile ayırt edilir. Bracts genellikle sadece pembedir. Belirgin bir merkezi damar ile koyu yeşil renkli yapraklar.

• Limberlost Güzellik. Bu türün çiçeği, güzel beyaz çift bracts ile büyür. Orta kısım yeşildir. Tomurcuklar küçük çiçek salkımları oluşturur, bol çiçeklenme ile pembe bir renk tonu alırlar.

• Sanderyen. Bu melez çeşitlilik, güzel büyük mor bracts ile ayırt edilir. Nisan ortasında bitki üzerinde görünürler. İçlerinde küçük kremsi çiçekler var. Çeşitlilik budama için uygundur, bu nedenle genellikle evlerde ve apartmanlarda yetiştirilir. Buna ek olarak, Sanderiana kesinlikle iddiasız olarak kabul edilir, bazen peyzaj parkları ve meydanlar için kullanılır.

Şimdi begonvillerin nasıl düzgün bir şekilde ekileceğini bulalım.

• Kaliteli tohum materyali satın almak önemlidir.
• Böyle bir çiçeği dikmek için 2-5 litre hacimli basit saksılar en iyi seçenek olacaktır. Daha büyük kaplarda, bitki gür yeşil bir kütle oluştururken daha kuvvetli büyüyecektir.
• Dikimden önce saksı karışımını hazırlamak da gereklidir. Bunu yapmak için, sod ve yapraklı toprağı karıştırın. Oraya kum eklenir. Tüm bileşenler aynı oranlarda alınmalıdır. Her durumda, toprak gevşek ve hafif olmalıdır. Nötr veya hafif asitli olabilir.
• Her kabın dibinde bir drenaj tabakası oluşturulur. Çoğunlukla genişletilmiş kilden, küçük taşlardan ve köpükten yapılır.
• Drenaj tabakasından sonra toprak karışımı dökülür. Küçük tohumlar oraya dikkatlice serilir, biraz derinleştirilmeleri gerekir. Sonra her şey bolca sulanır.

Çiçeğin iyi büyümesi, dekoratif bir görünüme sahip olması için zamanında bakıma ihtiyaç vardır.

Çiçek, büyüme mevsimi boyunca düzenli sulama gerektirir. Kaptaki toprak her zaman nemlendirilmelidir. Ancak su basmasına izin vermemelisiniz. Sulama sırasında, drenaj tabakasından akmaya başlayana kadar su dökülür.

Sonbahar mevsiminde, sulama miktarı azaltılmalıdır. Kışın nem minimum olmalıdır (2-3 haftada bir). Çevredeki hava ne kadar soğuk olursa, çiçek o kadar az nemlenir. Kışın begonvil yapraklarını atarsa, sulama tamamen durdurulur.

Bitki örtüsünün tam ve yoğun bir şekilde büyüyebilmesi için üst pansuman yapılması gerekir. İlkbaharın başından sonbaharın ortasına kadar, çiçek sıvı besin gübreleri ile beslenir. En iyi seçenek, potasyum, demir ve fosfor içeren hazır bileşimler olacaktır. Bu maddeler, bol çiçeklenme, çok sayıda tomurcuk oluşumuna katkıda bulunur.

Begonvil de budamaya ihtiyaç duyar. Bitkinin dekoratif etkisini sağlar ve çiçeklenmeyi uyarır.

Budama begonvil yılda birkaç kez gereklidir.

• İlkbaharda bu, tüm kurumuş ve hasar görmüş parçaları çıkarmak için yapılır.
• Sonbaharda, ana budama yapılır. Aynı zamanda, bu yıl içinde büyüyen sürgünler, yeşil bir kütle oluşturacakları için kesin olarak ayrılacaktır. Sadece kısaltılmaları gerekir, her birinde 6-7 tomurcuk olmalıdır. Aynı dönemde çiçek oluşumu da gerçekleştirilir. İstenirse, bitkiye hemen hemen her şekil verilebilir.
• Yaz aylarında, etkilenen sürgünlerin, solmuş tomurcukların ve diş tellerinin çıkarıldığı kozmetik budama yapılır.

İç mekan bitkilerinde uyku dönemi, fizyolojik süreçlerin askıya alındığı ve bazılarının tamamen durduğu özel bir durumdur. Aynı zamanda, yaprak ve sürgünlerin gözle görülür büyümesini, çiçek tomurcuklarının oluşumunu gözlemleyemezsiniz.

Dinlenme süresi boyunca, tüm besleme durdurulur. Ayrıca şu anda, sulama sayısı yavaş yavaş azalır. Kışın sulama yerine ilaçlama yapılabilir. Bu durumda, çiçeğe serin bir içerik sağlamak daha iyidir. Derin dinlenme için toprak hiç nemlendirilmez. Bu durumda begonvil saksıları karanlık yerlere yerleştirilmelidir.

Kural olarak, gün ışığının uzamasıyla bitki örtüsü uyanmaya başlar. Bu dönemde genç yaprak bıçakları ve sürgünler gelişir. Yumrularda küçük sürgünler görülebilir. Bu aşamada, sulama yavaş yavaş artmaya başlar. Güneşli tarafta saksıları yeniden düzenlemek daha iyidir.

Bu bitkinin bir nakli tolere etmesi zordur. Sadece daha büyük bir konteynere aktarılarak gerçekleştirilebilir. Ayrıca, tencere bir öncekinden sadece birkaç santimetre daha büyük olmalıdır.

Genç örnekler uykudan sonra her yıl tekrar dikilmelidir. Uygun bir tencere seçerken, oldukça yüksek olması gerektiği akılda tutulmalıdır. İçinde mutlaka drenaj delikleri oluşur.

Begonvil ekimi için toprak karışımını kendiniz hazırlayabilirsiniz. Bunu yapmak için, sod ve yapraklı araziyi eşit parçalarda karıştırın. Daha sonra bu kütleye biraz humus ve kaba kum eklenir.

Bougainwallia çeşitli şekillerde çoğaltılabilir.

Kırıntı. Bu yöntem en yaygın olarak kabul edilir.

• Bu durumda, kesimler Haziran ayında hasat edilir. Bunun için, zaten biraz odunlaşmayı başaran sürgünler seçilir. Bitkinin dekoratif görünümünü bozmamak için, sadece çiçek açmayan ve çalıyı kalınlaştırmayan kısımlar kesimler halinde kesilir.
• Köklenme için toplanan malzeme, turba ve kumdan yapılmış bir alt tabakaya ekilir. Bu karışım önceden plastik kaplara dökülür.
• Dikilen çelikler folyo veya uygun bir kapakla kapatılır. Bundan sonra, tüm kesimler kömürle işlenir.
• Toprak her zaman nemli tutulmalıdır. Unutmayın, kesimler düzenli hidrasyona ihtiyaç duyar.
• Sap büyümeye başladığında, barınak kaldırılır.
• Bitki örtüsünün daha iyi kök salmasına yardımcı olmak için ek aydınlatma kullanışlı olacaktır.
• Sap yaklaşık 5-7 gün içinde kök salmalıdır. Bundan sonra humus veya kompost ile toprak karışımı ile dolu bir kaba nakledilir. Nakil, genç köklerin kırılmaması için mümkün olduğunca dikkatli yapılmalıdır. Kap köklerle dolduğunda, çalı daha büyük bir tencereye ekilebilir.

Hava katmanı. Hava yatırma yöntemi tüm yıl boyunca kullanılabilir.

• Küçük bir kap alınır, nemlendirilmiş toprakla doldurulur ve üzerinde odunlaşmaya zamanı olmayan güçlü ve sağlıklı bir sürgünün seçildiği ana çalının yanına yerleştirilir. Köklenme olması gereken yerlerde küçük çizikler yapılır.
• Ayrıca, sürgün bir kap içinde toprak yüzeyine doğru bükülür.Çizilen alanın yere değdiğinden emin olun.
• Çelikler köklerini büyüttüğünde ana bitkiden ayrılır ve ekilir.

tohumlar. Böceklerin olmaması nedeniyle evde tohum yetiştirmek oldukça zordur. Onu almak uzun zaman alacak. Ekim, Şubat ayının sonundan Nisan ayının ikinci yarısına kadar yapılır.

• Önce verimli bir toprak karışımı hazırlanır: kum, yapraklı toprak ve turba eşit oranlarda karıştırılır. Çiçekler için hazır bir kütle alabilirsiniz. Ayrıca kapları önceden hazırlamalısınız.
• Fidelerin daha hızlı görünmesi için sıcak bir yere yerleştirilmeleri gerekir.
• Bunları düzenli olarak havalandırmak ve bir sprey şişesiyle nemlendirmek gerekecektir.
• Ayrıca, fidelerin çok fazla ışığa ihtiyacı olacaktır.

Begonvil klorozdan etkilenebilir. Bu hastalık demir eksikliği nedeniyle gelişir. Enfekte olduğunda, yapraklar çok açık renkli hale gelir, bazı alanlar sararabilir. Bitkileri iyileştirmek için demir içeren yaprak pansuman kullanmalısınız.

Ayrıca, bitki örtüsü üzerinde çeşitli parazitler görünebilir.

• Keçe. Bu böcek göründüğünde, yaprakların yüzeyinde beyaz bir çiçek oluşur. Çiçek yavaş yavaş gelişmeye başlar. Haşereden kurtulmak için basit halk ilaçları kullanabilirsiniz. En iyi seçenek bir alkol çözeltisi olacaktır. Ayrıca tütün tozu, sarımsak ve nergis bazlı bir tentür sıklıkla kullanılır. Bitkide çok sayıda böcek varsa, kimyasallarla (Fitoverm, Aktellik) işlem yapmak daha iyidir.
• Yaprak biti. Bu zararlı böcek, yapraklar üzerinde küçük yapışkan noktalar oluşturur. Zamanla, yapraklar kıvrılmaya başlar, tomurcuklar ve sürgünler solur. Yaprak bitleri bütün kolonilerde bir çiçeğe yerleşir. Zararlılarla mücadele etmek için halk ilaçları kullanılabilir (pelin, tütün tozu, odun külü, ezilmiş ev sabunu ile tentürler), ayrıca hemen kimyasal müstahzarlar (Fitoverm, Decis, kükürt tozları) kullanabilirsiniz.
• Örümcek akarı. Bu haşere göründüğünde, yaprak bıçaklarında ince bir ağ belirir. Daha sonra sararmaya ve düşmeye başlarlar. Çiçeklerin gelişimi büyük ölçüde yavaşlar. Örümcek akarını yok etmek için kükürt tozları, "Actellik" ve "Fitoverm" kullanın.